Tomb Raider Preview
Ach, meissie toch...
We kennen Lara Croft allemaal als de stoere vrouw die nergens bang voor is. Die zonder moeite de meest halsbrekende toeren uithaalt en eerst schiet en dan pas vragen stelt. Ze is een icoon in de gamesindustrie die staat voor het feit dat vrouwen in games ook best hun mannetje kunnen staan. Hoe anders is dat in de nieuwe Tomb Raider game van Crystal Dynamics, waar we een hele nieuwe kant van Lara te zien krijgen.
Een jonge Lara ontsnapt ternauwernood aan een zinkend schip en spoelt aan op een -op het eerste gezicht- onbewoond eiland. Doordrenkt van het zeewater zwalkt ze landinwaarts, op zoek naar andere overlevenden. Waar ze kan zoekt ze steun om even uit te ademen; wanneer ze via een boomstronk een afgrond moet oversteken gaat dit zonder enige vorm van elegantie en gaat ze zelfs keihard onderuit. Ze schreeuwt het uit wanneer ze onder zich een zekere dood tegemoet ziet. Maar ze zet door en vindt uiteindelijk iets dat lijkt op een kampvuur. Er ligt een luciferdoosje naast met nog één lucifer er in. Deze doet het gelukkig nog en Lara barst bijna in huilen uit van blijdschap. Een storm is ondertussen losgebroken. Lara krimpt rillend in elkaar en ze laat haar hoofd hangen, de wanhoop is nabij.
Een ander voorbeeld is wanneer Lara op zoek moet naar eten. Met haar pijl en boog schiet ze -of eigenlijk jij, de speler, die voor het eerst een wapen in handen krijgt- een hert neer. 'Sorry,' fluistert ze naar het stervende dier, waarna ze met zichtbare walging op haar gezicht het dier aan stukken snijdt. Dit is een hele andere Lara dan degene die later het nodige wildleven zonder pardon over de kling zal jagen.
Het is een gewaagde stap van Crystal Dynamics, die hiermee wil bereiken dat de speler Lara wil beschermen in plaats van Lara wil zíjn. Over dat feit is al veel gezegd en geschreven, want uitspraken als dat zitten op het randje van seksisme. Maar als je eenmaal de game zelf speelt is het moeilijk je daar nog zorgen over te maken. Wanneer Lara praktisch wordt aangerand door één van de slechteriken en zo geforceerd wordt voor het eerst iemand dood te schieten, voel je enorm met haar mee. De worsteling om vrij te komen en het geweer af te vuren is in principe niet veel meer dan een reeks quick time events maar juist omdát het Lara Croft is, het personage waar je al zo veel avonturen mee hebt beleefd, is het moeilijk stoïcijns te blijven. Wat dat betreft lijkt de missie van Crystal Dynamics nu al geslaagd.
De nieuwe Tomb Raider zal een erg cinematische ervaring worden die overduidelijk leentjebuur speelt bij de Uncharted games. Verwacht dus een hoop actievolle, scripted momenten die niet zouden misstaan in een Hollywood-film van Michael Bay. Maar gelukkig is de game meer dan dat. Het eiland waarop de game zich afspeelt is niet een open wereld, zoals eerst gedacht werd, maar de gebieden die je tegenkomt zijn behoorlijk groot. Voor het eerst in een Tomb Raider game zijn er daardoor meerdere wegen om je doel te bereiken. Dat maakt dat de wereld een stuk natuurlijker overkomt en dat je niet constant bij het handje wordt gehouden. Mocht je verdwalen, dan kun je altijd met een druk op de knop een beacon laten verschijnen die je in de goede richting duwt. Zo hoef je nooit te lang rond te dwalen.
Over het eiland verspreidt liggen kampvuurtjes waar Lara à la Dark Souls kan rusten en haar vaardigheden kan verbeteren. Door het eiland te verkennen verdien je experience waarmee je hier skills kan kopen, zoals een skill waarmee je pijlen voor je boog kan hergebruiken. Op het eiland is tevens materiaal te vinden waarmee je je wapens kan verbeteren, waardoor Lara telkens sterker wordt en meer opgewassen is tegen al het ongeluk dat op haar pad komt.
Want uiteraard is het eiland helemaal niet onbewoond, en zodra Lara moet schieten op wolven of mensen komt een nieuw cover-systeem om de hoek kijken. Nieuw is het niet, maar het zorgt wel dat Tomb Raider op actiegebied ook eindelijk mee kan spelen met de grote jongens. Het schietwerk was in Tomb Raider nooit het sterkste punt, maar dat is nu hopelijk voorgoed verleden tijd. Daarbij kun je de omgeving zelf ook als wapen gebruiken. Zo kun je tegenstanders in de fik steken door vuurkorven omlaag te schieten of ze met een stevige duw een afgrond in mieteren.
Al met al hebben we een goed uur met de nieuwe Tomb Raider mogen spenderen en we kunnen alleen maar enthousiast zijn. Wat we hebben gezien en gespeeld is nog maar het topje van de ijsberg en het moet wel heel raar lopen, mocht dit niet een topper van formaat worden. Eindelijk weer eens een échte must-have voor de Tomb Raider franchise? Was het maar al 2013!