Transistor review
Futuristisch sprookje.
Daar sta je dan, als de roodharige dame Red. Het eerste wat je ziet is een enorm zwaard dat uit het lijf van een man steekt. Een stem instrueert je deze uit de man te trekken. Maar wacht eens, de man is morsdood. Wie praat er dan tegen je? De stem komt uit het zwaard zelf en blijkt Transistor te heten. En jullie zijn geen vreemden van elkaar. Wat is hier in godsnaam aan de hand? Zoveel vragen, zo weinig tijd.
De makers van Transistor laten er geen gras over groeien en gooien je gelijk in het diepe. Binnen enkele seconden neem je het al op tegen kwaadwillende robots. Intuïtief ros je die zonder blikken of blozen in elkaar. Het isometrisch perspectief, de handgetekende stijl en begeleidende stem voelen vertrouwd aan. Het doet denken aan de avonturen met The Kid in Bastion, de vorige game van ontwikkelaar SuperGiant Games. Toch wordt al na een paar minuten duidelijk dat Transistor een andere richting op gaat.
SuperGiant Games laat de sprookjeswereld van Bastion achter zich en dompelt je dit keer onder in de futuristische stad Cloudbank. De metropolis vol met hoge plateaus, betonnen façades en overvloedige neonverlichting heeft een sciencefictionsausje, met cyberpunk als dominante smaak. De kunstzinnige tekenstijl met veel oog voor kleur en detail geeft de omgeving iets episch en het is dan ook vooral de setting waarmee de game de show steelt.
Achter dit prachtige plaatje gaat echter ook vergankelijkheid schuil. De straten van Cloudbank worden geterroriseerd door de mysterieuze Process. Deze machines hebben het op jou en Transistor voorzien. De hamvraag is daarbij welke kwade kracht hierachter zit en vooral ook waarom. Tussen de bedrijven door geven stripboekachtige filmpjes je steeds meer duidelijkheid over het plot. Zeker de laatste fase van de game heeft iets surrealistisch en kent een sterke ontknoping.
Red is om mysterieuze redenen haar stem kwijt en verlaat noodgedwongen haar geliefde plek op het podium. In deze queeste sleep je Transistor overal met je mee. De wisselwerking tussen jou en het zwaard is bijzonder omdat de pratende Transistor het surrogaat voor de zwijgzame Red is. De stem van Transistor komt van Logan Cunningham, die in Bastion de rol van alwetende verteller vertolkte. In Transistor gidst hij je door middel van commentaar en aanwijzingen door Cloudbank. In tegenstelling tot Bastion is de verteller in Transistor wel direct betrokken bij wat je doet. Jullie beleven samen het avontuur en dat schept een band.
Transistor is meer dan een babbelend zwaard dat je van begin tot eind gezelschap houdt. Het zwaard absorbeert de zielen van gestorven Cloudbank-bewoners die je soms op je pad vindt. Deze zielen zet hij vervolgens om in Functions die je in een beperkt aantal slots inschakelt. Daarnaast kun je de Functions als actieve vaardigheid, passieve vaardigheid of als upgrade op andere vaardigheden gebruiken. De combinaties zijn zodoende vrijwel eindeloos, wat ervoor zorgt dat je continu op zoek bent naar de perfecte samenstelling.
Zo wordt al snel duidelijk dat Supergiant Games met Transistor een meer strategische game neerzet. Om dat gevoel te creëren is het Turn-vechtsysteem bedacht. Tijdens deze beurt staat alles om je heen stil. Als een soort video-editor plak je tijdens deze time-out een beperkt aantal bewegingen en slagen aan elkaar. Het maximale rendement uit de Turn haal je door combo's uit te voeren en meerdere vijanden tegelijk te pakken. Wanneer alles naar wens is, zet je alle geplande acties om in één vloeiende beweging. Simpel, maar effectief.
Dit is het moment waar tactisch turn-based plannen omschakelt naar intuïtief real-time handelen. Vanaf hier val je terug op de reguliere besturing die je van de meeste action RPG's gewend ben. Terwijl de Turn-meter volloopt, besteed je vanwege je kwetsbaarheid vooral aandacht aan de verdediging. Na enkele seconden heb je weer een volle balk en schakel je op elk gewenst moment weer terug naar het turn-based aanvalsplan. De continue wisselwerking tussen turn-based en real-time acties resulteert in een uniek vechtsysteem. Het is dan ook juist die flexibiliteit die de actie zijn diepgang geeft.
Darren Korb was in Bastion al verantwoordelijk voor een memorabele soundtrack en ook in Transistor levert hij puik werk af. In rustige passages droom je soms weg bij harmonieus harpgetokkel begeleid door een rustige beat. Tijdens gevechten klinken echter weer melancholische gitaarklanken en nerveuze drums. De meeslepende muziek is dan ook perfect afgestemd op elke fase van de game.
Ook de hypnotiserende stem van Ashley Barrett klinkt regelmatig op de achtergrond. De passie voor muziek komt dan ook volledig tot leven in nachtclubzangeres Red. De talentvolle componist en zangeres hebben een groot aandeel in de intense sfeer van de game.
Na ongeveer zes uur spelen rollen de eindcredits over het scherm. Het avontuur is daarbij zonder al te veel obstakels te doorlopen. Naarmate je turn-based aanvallen en real-time verdedigen beter op elkaar afstemt, blijken bepaalde combinaties van vaardigheden dodelijk effectief te zijn. Je grijpt te gemakkelijk naar het veilige Turn-vechtsysteem terug en dat gaat ten koste van de moeilijkheidsgraad. De vrijgespeelde Recursion-modus biedt weliswaar iets meer uitdaging, maar is met exact dezelfde verhaallijn een doekje voor het bloeden.
Toch laat SuperGiant Games met Transistor overtuigend zien dat Bastion geen gelukstreffer is geweest. Het team beschikt over voldoende creativiteit om wederom een unieke game neer te zetten die je net als Red op bepaalde momenten sprakeloos maakt. Het meeslepende verhaal, de futuristische setting, het inventieve vechtsysteem en de opzwepende soundtrack dragen daar het meeste aan bij. Het eindresultaat is een interactief sprookje om regelmatig bij weg te dromen.
Transistor is nu verkrijgbaar voor de pc en PlayStation 4 en behoort tot Eurogamer Benelux' lijst van beste PS4 games.