Uncharted 4: A Thief's End dagboek 1 - Rondslingeren in Panama
Infernal Place.
Ik moet bijna net zo hard met mijn ogen knipperen als Nathan. De afgelopen uren heb ik een wilde achtervolging met een boot, een nachtelijke klautertocht en een intense knokpartij in de gevangenis meegemaakt. Nu, na heel wat tijd binnen de gevangenismuren, sta ik plots buiten. Een half-vervallen toren wacht sereen aan de overkant van een ravijn. Eindelijk laat Uncharted 4: A Thief's End mijn hand los en kan ik op eigen houtje ruïnes verkennen in het exotische Panama. The real Uncharted begins here.
Het klimmen en springen gebeurt exact zoals je dat verwacht bij een Uncharted-game. Nathan springt met enorm vloeiende en realistische animaties van richel naar richel, waarbij er meer dan eens eentje afbreekt en onze held zich maar ternauwernood kan vastgrijpen. De echte vernieuwing ligt hem in de werphaak die je nu ter je beschikking hebt. Niet alleen geraak je zo op lagere of hogere plekken, maar Nathan gebruikt hem constant om rond te slingeren en gigantische afstanden te overwinnen.
Het gebruik van de werphaak word je al eerder uitgelegd in een hoofdstuk waarin Sam en Nathan als jonge snaken over de daken van een weeshuis rondspringen. Maar het is in Panama dat je zelf moet inzien hoe je het handige hebbeding moet gebruiken. Na enige oefening wordt het echter een essentieel onderdeel van je trukendoos . En het is maar goed ook dat je er snel gewend aan geraakt, want Naughty Dog gebruikt de werphaak enorm veel tijdens de platforming stukken. Daarenboven staat klimmen centraal tijdens je verkenningstochten in Uncharted 4, nog veel meer dan in de vorige games.
Ik heb het ravijn doorkruist door enkele gewaagde sprongen uit te voeren en ook op los grind naar beneden te glijden. Ook dit laatste is een nieuw element dat Naughty Dog veelvuldig gebruikt. Niet alleen geeft het je een tijdelijke adrenaline rush doordat Nathan zo snel naar beneden glijdt en je in een fractie van een seconde moet beslissen wat te doen, maar ook visueel is het enorm indrukwekkend. Nathan laat een diep spoor na waar hij naar beneden glijdt, terwijl het grind onder hem wegschuift en brokstukken naar beneden donderen.
Ik sta nu aan de voet van de toren en gebruik enkele uitstekende stenen om naar een raam in het midden te klimmen. Het doet denken aan The Fortress uit de allereerste Uncharted. Eenmaal binnen in de toren valt het oog voor detail op. Je kunt bijna de houtsplinters van de verrotte trap tellen, en als Nathan tegen zichzelf mompelt draai je de camera om het hem ook effectief mét perfecte lip-syncing te zien zeggen. Als ik plots iets zie schitteren vanuit mijn ooghoek, maakt mijn hart een kleine sprongetje. Mijn allereerste schat in Uncharted? Jup. Het is een Navaja Folding Knife. Klinkt alvast indrukwekkend.
De grappling hook is ook perfect om enkele lichte puzzels op te lossen. Ik open er een raam mee en klim vervolgens naar buiten. De camera zoomt uit en biedt een prachtig zicht op hoe de toren afsteekt tegenover de strenge Panamese gevangenis die erachter ligt. Al gauw klim en spring ik me een weg naar de top van de toren, waar de eerste puzzel van de game op me wacht.
Het is een kamer tot de nok toe gevuld met stenen met Romeinse cijfers en boodschappen op de muur. Het is even kijken, maar al gauw vind ik de juiste combinatie. Een typische Uncharted puzzel, waarbij je even moet nadenken maar nooit té lang stilstaat. Nathan neemt een losse steen weg en haalt er een crucifix uit, met een Latijnse spreuk op de zijkant gegraveerd. Het is de eerste, maar zeker niet de laatste schat die nog op me wacht.
Hier lees je de Uncharted 4 review.
Raadpleeg ook onze gids met alle Uncharted 4 collectibles zoals de 109 Uncharted 4 Treasures.