Valkyria Chronicles II

Net zoals in deel één heb je opnieuw vijf basisklassen, elk met hun eigen wapenkundige voorzieningen en specialiteiten. De vijf klassen zijn allemaal dezelfde - Scout, Shocktrooper, Engineer, Lancer - , op de Sniper na, die vervangen werd door de Armored Soldier. Liefhebbers van de Sniper hoeven echter niet te wanhopen, de klasse is verschoven naar de upgrade van de Scout. Dit brengt ons natuurlijk bij een andere vernieuwing: ja, de vijf specialiteiten kunnen getraind worden en bezorgen je uiteindelijk elk een nieuwe klasse. Naast de upgrade mogelijkheden, kan elke cadet ook zijn professionaliteit veranderen, wat het geheel nog meer doet gelijken op het job system uit oude Final Fantasy games. Naast deze tien uitwisselbare professies heb je ook nog een persoonlijke 'tankgirl' (Jamie Hewlett referenties achterwege gelaten). Dit markeert dus de terugkeer van een volledig aan te passen tank.

Elk personage heeft trouwens ook de mogelijkheid om zijn ware potentieel te bereiken - letterlijk dan. De zogenaamde 'Potentials' zijn vaardigheden die je kunt leren doorheen de gevechten. Het type Potential dat je leert hangt deels af van je klasse. Eenmaal in bezit zal deze zich activeren naargelang de situaties binnen een strijd. Elke rekruut heeft vier slots voor persoonlijke potentiëlen (die verband houden met de persoonlijkheid van het karakter) en evenveel slots voor vechtpotentiëlen (afhankelijk van de klasse). Eenmaal je een Potential geleerd hebt, blijf je die behouden, ongeacht je klasse - je moet gewoon beslissen welke vier je in gebruik neemt. Leuk in de latere gevechten om je confrontaties meer diepte te geven, maar in het begin heb je meer zoiets van: "hé, leuk, ik heb een accuracy boost." Meer niet.

Qua audio en video valt er ook nog wat te vertellen. Heel wat dialogen werden ingesproken en de muziek is rechtlijnig met de composities uit deel één. Ik zou het niet anders willen. Ook de tussenfilmpjes en dialogen worden nog steeds verzorgd door de typerende mange-esque stijl. Voor een oorlogsgame maakt de game opvallend veel gebruik van de zachtere kleuren binnen het spectrum. Schaduwen zijn voorzien van arceringen en heel wat acties worden bijgestaan door toepasselijke onomatopeeën die een soort stripsfeertje oproepen. Mensen die ooit nog XIII gespeeld hebben, weten wel wat ik bedoel. Jammer genoeg komt de visuele impact van de gevechten niet tot zijn recht op de handheld. Begrijp met niet verkeerd, voor een PSP-titel is het grafische niveau meer dan voldoende, maar het doet je enkel wensen dat je de PS3-versie aan het spelen was.

Dit brengt ons meteen bij de minpunten van de game - gelukkig niet meteen de meest uitgebreide sectie. Dat de game er tijdens de gevechten niet meer uitziet als een levende aquarel kun je nog door de vingers zien. Meer nog, met de techniek van de PSP was het hoogstwaarschijnlijk niet eens mogelijk geweest. Wat me wel stoort is het niveau waaraan de slagvelden gerecycleerd worden. Door startposities en objecten te verplaatsen, proberen ze de zaken enigszins 'origineel' te houden - helaas volstaat dat niet. Eenmaal je een gebied vaak genoeg doorploegt hebt, is het verrassingseffect weg, wat natuurlijk het strategische aspect een beetje schaadt. Een ander probleem is het gevoel van beperking die vroeg of laat tot je binnendringt. De volledige game bestaat eigenlijk uit een aaneenschakeling van menu's, slagvelden en dialoogvensters. Er zijn geen gebieden waar je vrij kunt rondlopen. Zelfs de campus waar alle verhaalontwikkelingen en uitrustingsaanpassingen gebeuren, laat je niet toe om ergens in een derde persoonsperspectief rond te dolen.

Ik moet wel eerlijk toegeven dat deze laatste aanklacht misschien niet helemaal rechtvaardig is. In TRPG's is het namelijk zo dat de exploratie (bijna) altijd moet inboeten voor een strategische speelervaring - Final Fantasy Tactics als een eenvoudig bewijs. Het is misschien omdat Valkyria Chronicles net aanvoelt als zo veel meer dan een TRPG dat de drang naar verkenning begint te knagen. Voor mensen die thuis zijn in dit genre games zal dit gevoel waarschijnlijk een stuk minder prominent zijn.

Ten slotte nog een woordje over de multiplayer. Jawel, Valkyrie Profile biedt nu de mogelijkheid om zowel versus als co-op een potje oorlog te spelen. Een interessant concept met een geslaagde uitwerking. Alleen spijtig dat niemand het zal spelen... Geef toe, slechts weinig mensen houden zich bezig met kleine ad-hoc multiplayer sessies op de PSP. Veel uitleg kan ik niet geven, buiten het feit dat het speelt als een typisch Valkyria Chronicles gevecht met z'n tweetjes. Het is wel leuk om het idee in werking te zien. Nog leuker zou zijn dat ze er een heuse online multiplayer van maken en deze overbrengen naar een potentieel vervolg op de PS3. Hint, hint.