Wasteland 2: Director's Cut review
Meestland.
Toen ik iets meer dan een jaar geleden mijn Wasteland 2 review schreef, was dit mijn conclusie:
"Voor de ontwikkelaar is de reis belangrijker dan de bestemming en Wasteland 2 slaagt er meesterlijk in om je in het avontuur te betrekken. Niet omwille van overweldigend visueel spektakel of innovatieve gameplay, maar dankzij de tijdloze kunst van het vertellen."
Het zijn net die minder fraaie grafische en gameplaytechnische kantjes die inXile Entertainment in Wasteland 2: Director's Cut aankaart. Als je wilt weten wat Wasteland 2 een goede game maakt, verwijs ik je naar de originele review door. Dit artikel focust voornamelijk op de veranderingen in deze editie en hoe de game voor de release op console gepolijst is.
InXile heeft het afgelopen jaar niet stilgezeten. De studio belooft nieuwe voice acting, een grafische update en gameplayaanpassingen.
Het eerste wat opvalt, is de overstap naar de Unity 5.0-engine. De omgevingen zijn gedetailleerder. Verbeterde dynamische verlichting maakt het post-apocalyptische landschap net dat tikkeltje sfeervoller. Ook de personages zijn opnieuw ontworpen, maar al die verbeteringen maken het nog steeds geen visueel aantrekkelijke game. De game is mooier dan de originele versie, maar ziet er nog steeds verouderd uit. Daarnaast zijn de bugs die de originele game teisterden hardhandig aangepakt. Geen nood meer om na elk gevecht te saven uit vrees dat de game elke moment kan crashen.
Een ander probleem in de originele versie is de repetitiviteit van de turn-based-gevechten. Hoewel na enkele uren de verveling nog steeds om de hoek schuilt, voegt de Director's Cut met de 'Precision Strikes' nieuwe tactische mogelijkheden toe. Die speciale aanvallen richt je op een bepaald lichaamsdeel. Richt op het hoofd van een tegenstander om hem snel uit te schakelen of probeer zijn schiethand te verwonden om zijn aanval te fnuiken. Het voegt een welkome dosis pit toe aan een anders monotoom gevechtssyteem.
De progressie van je personages krijgt met de nieuwe 'Quirks' en 'Perks' ook meer diepgang. De quirks geven je bonussen in ruil voor duidelijke nadelen. Zo kun je een 'Asshole' creëren die altijd met de stoere dialoogopties overtuigt, maar dan wel alle slijmerige of spitsvondige replieken laat schieten. Of een hypochonder die erg goed is in het genezen van anderen, maar zichzelf niet met een naald durft aan te raken.
Tel hierbij nog de perks die je vrijspeelt en je hebt een systeem met veel meer vrijheid en complexiteit dan een jaar geleden. Niet langer zijn je personages enkel 'de sluipschutter die goed is in informatica' of 'de vechtersbaas die wapens repareert'. Dankzij de opeenstapeling van quirks en perks doorloopt elk teamlid een unieke progressie en krijgen ze meer karakter.
De Director's Cut heeft echter niet alleen fouten uit het verleden onder handen genomen, maar zet ook enkele sterke punten extra in de verf. Wasteland 2 wordt door oerdegelijke vertelkunst gedragen. Deze nieuwe versie voegt een aanzienlijke hoeveelheid nieuwe gesproken stemmen toe. Belangrijke passages hoef je dus niet langer enkel af te lezen, maar krijgen door kwaliteitsvol acteerwerk net dat tikkeltje meer punch en geloofwaardigheid.
Wasteland 2: Director's Cut gaat nog steeds gebukt onder dezelfde minpunten als een jaar geleden, maar deze opgepoetste versie veilt veel scherpe kantjes glad. De betere graphics en nieuwe tactische mogelijkheden zijn niet genoeg om veteranen terug de woestenij in te sturen, maar voor nieuwkomers was deze meesterlijk vertelde post-apocalyps nog nooit zo toegankelijk.
Wasteland 2: Director's Cut is nu verkrijgbaar voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One.