Wasteland 3 review - Knus in Colorado
Sterke sequel.
De Wasteland 3 review van Carl gidst je door Colorado, waar je al snel verstrengeld geraakt in een web van intriges.
Divinity: Original Sin 1 en 2, Pillars of Eternity, Torment: Tides of Numenera... De afgelopen jaren heeft het CRPG-genre een ware revival doorgemaakt. Eén van de meest spraakmakende games van die golf is Wasteland 2, het crowdfundingfenomeen dat de reeks uit de jaren 80 (juist ja, geen typo) nieuw leven inblies. Die comeback smaakte naar meer voor ontwikkelaar inXile Entertainment en legendarisch studiohoofd Brian Fargo. Wasteland 3 dient zich namelijk aan voor een nieuw rondje postapocalyptisch verkennen. Deze keer weliswaar in een drastisch andere setting: van stoffige woestijnen naar de bittere kou in Colorado. Blijft de formule stand houden? En wat met deze consoleversie?
Laten we namelijk niet om de hete brij heen draaien: CRPG's en consoles hebben altijd al een moeilijke relatie gehad. Het genre is ontwikkeld met controls voor een muis in het achterhoofd, waardoor spelen op console vaak erg stuntelig is. Dat was zeker het geval voor Wasteland 2, maar inXile Entertainment doet veel moeite om Wasteland 3 daarop wel vlot te doen werken. Het aantal 'button prompts' wordt tot een minimum beperkt, met bijgevolg een overzichtelijk controleschema en nette interface. Dat is grotendeels te danken aan de wijze beslissing om het vreselijke systeem van Wasteland 2 in de vuilnisbak te kieperen waarbij je steeds een specifieke partymember en de bijbehorende skill moest selecteren voor élke interactie in de wereld. De actieknop doet nu alles, waardoor lockpicken, broodroosters repareren en mijnen ontmantelen niet langer omslachtige karweien zijn. Wasteland 3 vanuit je sofa op console spelen is simpelweg een aangename ervaring.
Hoewel de basisopzet van de combat in deel twee behouden blijft, is 'verfijning' ook hier het sleutelwoord. Je moet nog steeds je karige aanbod Action Points slim inzetten om te bewegen, maar ook genoeg overhouden om vijanden aan te vallen. Belangrijk is dat de beurten van jouw partygenoten en vijanden niet langer door elkaar gemengd worden op basis van een Initiativestatistiek: er is een ronde voor al jouw kompanen, dan eentje voor alle vijanden, vervolgens weer jouw party, etcetera. Het is makkelijker dan voorheen om valstrikken op te bouwen, aangezien de constante wisselbeurten van deel twee ervoor zorgden dat je constant je strategie moest veranderen. Toch is dit zeker geen slechte aanpassing, want de encounters blijven pittig. Zelfs op de standaard moeilijkheidsgraad leg je in een mum van tijd het loodje als je niet anticipeert en alle skills gebruikt. De combat blijft dus uitdagend en bevredigend, precies zoals het hoort.
In vergelijking met Wasteland 2 - waar je de combat na een vijftiental uur onvermijdelijk beu werd - hebben de encounters hier ook een langere houdbaarheidsdatum. Dat is voor een groot deel te danken aan het meer verzorgde leveldesign. Zo hebben de lege, vlakke velden van weleer plaatsgemaakt voor interessante arena's. Met een hoge Perception kun je soms door zijstraten sluipen om grote groepen te flanken voor een gevecht goed en wel begint, en als je Action Points inzet om generatoren af te zetten, dan nemen turrets je niet langer onder vuur. Ook combatskills helpen om de flow van de combat na een tijdje te verhogen, zoals shotgungebruikers die cover kunnen negeren en de immense bonussen die punten in de Leadership stat voor het hele team kunnen opleveren. Eenmaal je alle opties begint in te zien en je voldoende skills in je arsenaal hebt, is de combat van Wasteland 3 erg sterk.
Ook qua presentatie zet Wasteland 3 een belangrijke stap vooruit. De grijze, onaantrekkelijke en overweldigende menu's zijn vervangen door nette schermen waarin je gemakkelijk navigeert. Alle gesprekken hebben nu voice acting en belangrijke conversaties zijn niet isometrisch en afstandelijk, maar in first-person. Het maakt een enorm verschil voor je immersie wanneer de slechterik waar je al ettelijke uren naar zoekt, plots voor je neus staat en al tierend een tros afgehakte hoofden in het rond zwiert. Tot slot verdienen ook de sporadische songs tijdens climactische gevechten een vermelding. De strijd tegen een groep verraders op de tonen van 'Down To The River To Pray' is een bijzonder moment en zulke frisse ideeën bewijzen dat Wasteland 3 misschien geen grafische tour-de-force, maar wel een CRPG voor een modern tijdperk is.
Dit unieke genre heeft dankzij zijn roots in tabletop-RPG's altijd al een grote nadruk op sterk schrijfwerk gehad en ook dat speelt Wasteland 3 klaar. Beschrijvingen blinken uit in verbeeldingskracht en donkere humor, zoals een gevangene die zijn dieet van insecten omschrijft als "rolly poppers and hoppy specks", en elke situatie probeert de vorige te overtroeven wat betreft originaliteit. Enkele uitschieters zijn een extreem vuilgebekte papegaai en een sekte die ex-president Reagan beschouwt als een God. Nog meer dan de effectieve plot, blijf je Wasteland 3 vooral spelen om te zien wat voor interessante locaties en personages je pad zullen kruisen.
Op technisch vlak laat Wasteland 3 op console wel enkele steekjes vallen. De laadtijden zijn erg lang, zowel nadat je het loodje legt als bij het reizen tussen gebieden. 30 seconden is niet acceptabel voor een game die allesbehalve visueel veeleisend is. Het gebeurt ook al te vaak dat een personage een actie niet meteen uitvoert, zoals het openen van een doos, en je 4 á 5 keer op de actieknop moet drukken voor er een respons komt. Het zijn geen complete spelbrekers, maar wel belangrijke irritaties voor een game die meer dan 40 uur in beslag kan nemen.
Laat dat je er echter niet van weerhouden om zelf op reis te gaan naar Colorado, zij het op pc of op console. Zowat elk element van Wasteland 2 is sterk gestroomlijnd en verfijnd, en daar heeft vooral de combat baat bij. Het leveldesign en de algemene flow zijn van een veel hoger niveau, waardoor gevechten niet langer een vervelend klusje zijn. De presentatie heeft eveneens grote stappen voorwaarts gezet en in combinatie met het sterke schrijfwerk ben je steeds benieuwd naar elke nieuwe locatie. Wasteland 3 toont aan dat de CRPG-revival nog lang niet gedaan hoeft te zijn.
De Wasteland 3 review vond plaats op de Xbox One X. Zelf aan de slag gaan met deze diepgaande RPG? Dan kun je hier Wasteland 3 op Bol.com kopen