Wat is de beste brawler aller tijden?
Johnny vs. Marcel vs. Sander vs. Samuel.
Eind jaren 80, begin jaren 90 was het gouden tijdperk van de brawlers, ook wel bekend als beat 'em ups. In 1984 legde Kung Fu Master de basis. Twee jaar later introduceerde Renegade de twee basiselementen van het genre: stedelijke omgevingen en het standaard misdaad- of wraakverhaal. Daarna volgde een explosie aan topgames zoals Double Dragon, Final Fight, Golden Axe, Streets of Rage en Teenage Mutant Ninja Turtles: Turtles in Time. De opkomst van 3D maakte echter een einde aan het genre en de afgelopen twintig jaar is het vrij stilletjes geweest.
Mother Russia Bleeds bracht daar onlangs echter verandering in. Yvo deelde alvast wat meppen uit en schreef met bloed zijn bevindingen neer in de Mother Russia Bleeds review. Een perfect moment om het als redactie onderling verder uit te vechten en de absolute beste brawler te verkiezen. Dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan, want brawler-liefhebbers Johnny, Marcel, Sander en Samuel kunnen het totaal niet eens worden.
Double Dragon II
Double Dragon II liet destijds de concurrentie en zijn voorganger op alle vlakken mijlenver achter zich. De graphics en het geluid waren beter en de animaties oogden veel vloeiender. Daarnaast hadden Billy en Jimmy Lee veel meer brute moves tot hun beschikking. De grootste verbetering kwam echter in de vorm van de nieuwe levels. Je vocht in de stad, de jungle, een eeuwenoude tempel en zelfs in een helikopter waar je mensen uit kon gooien. Er was veel meer verticaliteit waardoor je vijanden regelmatig de afgrond in kon slaan of schoppen. Ook de vijanden kregen meer variatie en vooral de mini-bosses konden dodelijk zijn.
Het grootste gevaar zat echter in de platformstukken en de vele vallen. Maar het mooiste van dat alles is de ondersteuning voor co-op, waarbij je elkaar gewoon kon raken. Uiteraard gebeurde dat altijd 'per ongeluk'. Ik heb samen met mijn vrienden ongelofelijk veel tijd in deze game gestoken. Decennia later ken ik nog ieder level en de locatie van elke vijand uit mijn hoofd. Geen enkele andere brawler heeft ooit zo'n grote indruk op mij gemaakt. De game mag dan later op verschillende vlakken voorbij zijn gestreefd, de gameplay zelf staat na bijna dertig nog steeds als een huis.
Golden Axe
Als je aan het gouden tijdperk van de brawlers denkt, moet Golden Axe ook naar voren komen. Door mijn voorliefde voor high fantasy en overdreven gespierde personages staat Golden Axe bovenaan mijn lijst. Door de keuze uit drie speelbare personages blijft elke speelbeurt fris. Helemaal als je een vriend de tweede controller in de handen duwt. Het ietwat simpele plot is genoeg om de wapens te slijpen en het leger van Death Adder aan gort te slaan en schoppen.
Maar wat vooral mooi hand in hand gaat met de setting, is de toevoeging van magie. Door blauwe mana-drankjes te verzamelen vul je het mana-balkje en vergroot je je magische kracht. Vervolgens zaai je tijdens een baasgevecht dood en verderf door een vlammenzee los te laten. En toch zijn de strijdrossen de reden waarom Golden Axe zo goed is. De cockatrice en de verschillende draken geven net dat beetje diepgang aan de 27 jaar oude game, doordat je meer aanvallen ter beschikking krijgt. Stuk voor stuk prachtige game-elementen die de reis door Yuria onvergetelijk maken.
Comix Zone
Eigenlijk wilde ik hier over Streets of Rage schrijven, maar halverwege kwam A-Ha's Take on Me op de radio: dat nummer waarin de zanger door een enorme hand een stripboek in getrokken wordt. En ja, toen werd het toch Comix Zone. In deze eigenaardige brawler speel je een striptekenaar die per ongeluk in zijn eigen comic belandt, en zich nu weer terug naar buiten moet knokken.
Comix Zone heeft niet de strakste besturing, noch de meeste diepgang. Daarnaast is het de enige game die ik ken waarin je jezelf tegen een deur kunt doodslaan. Maar wat is de game ongelooflijk charmant! Dwaal door strippagina's en je vindt in ieder paneel weer een nieuwe omgeving en verrassing. Het ene moment sta je in een post-apocalyptisch New York, vervolgens in een Tibetaanse kung-futempel. Versla alle vijanden, en een sadistische tekenaar tekent er gewoon een paar nieuwe bij. Eigenlijk is Comix Zone net als de jaren 90 comics waar het op gebaseerd is: geen toppunt in het genre, maar wel een ongelofelijk leuke guilty pleasure op een regenachtige zondagmiddag.
Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara
Ik hou van brawlers met een beetje extra. Ik heb niets tegen Golden Axe of Double Dragon, maar ik ga niet zo gauw terug naar die games. Chronicles of Mystara biedt echter lichte RPG-elementen, meerdere paden en optionele baasgevechten bovenop een ijzersterke kern. Je kiest uit zes characters met hun eigen vaardigheden en special moves die je op een Street Fighter-achtige manier uitvoert.
Je hoeft geen D&D-fan te zijn om het design van Chronicles of Mystara te waarderen. De game komt uit Capcoms gouden tijdperk en dat betekent strakke controls, prachtige sprite-art en een dikke bas in de geluidseffecten. De re-release bevat de arcadeversies van Shadows of Mystara en Tower of Doom, heeft local en online multiplayer voor vier spelers en daagt je nog eens extra uit om tijdens het spelen extra uitdagingen te voltooien. Er zijn maar weinig games die hun concepten zo perfect uitvoeren.
Met een gebroken kaak, Magic Missile in het voorhoofd en een papieren vliegtuigje in ons oog zijn we het er allemaal over eens dat we het totaal niet met elkaar eens zijn. De bovengenoemde games staan in chronologische volgorde. Zoals toegelicht vernieuwden ze allemaal op hun eigen unieke manier en diepten ze het genre verder uit. De beste game komt natuurlijk neer op persoonlijke voorkeur. Het is een discussie die we op de redactie zullen moeten uitvechten. Wel zijn we het erover eens dat we het liefst een heropleving van het genre zien, net zoals dat bij adventures is gebeurd. Bij voorkeur met games die de genoemde sterke punten combineren. Wat vinden jullie de beste brawler? Laat het ons weten in de reacties.