Week-eindbazen #19

De gehele Eurogamer Benelux redactie ontwijkt de zon. De gordijnen zijn dicht. De frisdrank en snacks liggen klaar. Hieronder lees je welke games er op onze agenda staan. Laat in de comments gerust weten welke games jij gaat spelen!

Marcel - Watashi wa osorete iru

Als het weer dit weekend niet al te lekker is, dan duik ik niet in een zwembad, maar in Nioh. Na Carls lofzang tijdens GOTY 2017 werd mijn interesse al gewekt, maar na wat gezeur van een goede vriend en die scherpe deal in de PlayStation Store heb ik toch maar de knoop doorgehakt. Een paar dagen terug heb ik mijn Uchigatana alvast geslepen en de tip van mijn speer gepoetst. Ik vraag mij echt af of ik wel klaar ben voor de zelfkastijding, want Nioh schijnt best moeilijk te zijn. Ploeg ik door of pleeg ik vroegtijdig seppuku? Volgende week laat ik het weten.

Randolf - Geef me alle graphics

De credits van God of War zijn net over het scherm gerold en dat betekent dat er alleen nog maar wat optionele uitdagingen in Midgard over zijn. Daar wil ik nog mee bezig, maar... wat dan? De komende tijd staan er geen nieuwe games op de agenda die ik per se wil hebben, dus lonkt de backlog zoals die dat wel vaker doet in de rustige zomerperiode. Eigenlijk heb ik wel zin in nog zo'n krachttoer als Dad of Boy. Geef ik Horizon: Zero Dawn nog eens een kans? Of ga ik toch voor Uncharted: The Lost Legacy? De Switch staat ook alweer een tijdje stof te happen. Het zonnige weer past goed bij een vrolijke game als Mario + Rabbids: Kingdom Battle. Of toch verder met Yakuza 0? Of, of, of...

Carl - Sweet Virginia

Ik heb de Spencer Mansion overleefd en het was een waar genot. Het briljante design van (de) Resident Evil (Remake) blijft meer dan 20 jaar later heel fier overeind staan. De shortcuts, de vage puzzels, de héérlijke sfeer… Wat een ervaring. Nu is het echter tijd voor een flinke stijlbreuk, want ik heb B-game Inversion in de PlayStation 3 geschoven. Een rip-off van Gears of War met een verschrikkelijk verhaal en ongeïnspireerde zwaartekracht-features, zegt u? Laat maar komen. Of nee, wacht even, ik ga eerst twee weken terug naar mijn geliefde Washington D.C. en Virginia. Tot gauw!

Yvo - Manisch

Aangezien ik nog elk hoekje van Midgar aan het verkennen ben, is het einde van God of War nog lang niet in zicht. Gelukkig maar. Maar met mooi weer installeer ik mezelf graag met mijn Switch in het park. De Titanic Monarch Zone is het op een na laatste level in Sonic Mania, maar zorgde er bijna voor dat ik schuimbekkend afgevoerd moest worden. Ik was een paar maanden geleden dan ook wel even klaar met die verdraaide blauwe egel. Maar het knaagt nu aan me. Ik ben immers al zover gekomen. De laatste loodjes dus. Maar mocht je dit weekend iemand in een park ergens in Rotterdam afgevoerd zien worden: dan is het wéér niet gelukt.

Sander - Begint kattenogen te krijgen

Ik ben eindelijk begonnen aan The Witcher. En dan bedoel ik niet Wild Hunt, en ook niet Assassin of Kings. Nee, ik bedoel de allereerste game die in 2007 is uitgekomen. De doodgewaande Geralt worstelt met zijn geheugenverlies en ik worstel met een game die is gebouwd met een engine die helemaal niet is bedoeld voor een game zo uitgebreid als dit. Maar toch vermaak ik me, want ik heb een zwak voor oude games en een nog grotere zwak voor ontwikkelaars die roeien met de riemen die ze hebben. Geralt mag er dan wel uitzien als een kikker en de combat is supervreemd, maar je moet het CD Projekt RED nageven: het was de slimste zet die de beginnende studio kon nemen.