World of Final Fantasy review - Fantastisch
Fantastisch.
Dertig jaar geleden maakt gameontwikkelaar Hironobu Sakaguchi een aparte belofte. Zijn nieuwste game moet en zal goed verkopen, anders stapt hij voorgoed uit de gamesindustrie om weer naar de universiteit te gaan. Zijn droom wordt werkelijkheid en is het startschot voor geroemde werelden, personages en verhalen. Square Enix viert de dertigste verjaardag van de reeks met een digitaal feest. World of Final Fantasy brengt alle feestgangers samen in één wereld.
De luidruchtige tweeling Lann en Reynn is echter het geheugen kwijt en probeert dat langzaamaan terug te krijgen. Volgens de goddelijke verschijning Enna Kross waren de broer en zus voorheen oppermachtige Mirage Keepers. Dat zijn sterke strijders die de krachten van monsters gebruiken om obstakels te overwinnen. Al snel word je naar een onbekende wereld gestuurd om de gaten in je geheugen op te vullen. Wat Enna er niet bij vertelt, is dat de wereld Grymoire verscheurd wordt door koninkrijken die met elkaar in de clinch liggen. Het plot is niet onnodig moeilijk en geeft zelfs de Final Fantasy-leek de kans om in alle rust de pracht en praal van de reeks te leren kennen.
Eenmaal in Grymoire kom je namelijk snel oog in oog te staan met verscheidene bekende monsters. Net zoals oudere Final Fantasy's gebruikt World of Final Fantasy het Active Time Battle-systeem, waardoor je op de personages moet wachten voordat je een aanval uitvoert. Het vechtsysteem is niet voor niets zo geliefd, aangezien het naadloos bij het tempo van de game aansluit. Voor de ongeduldigen is er de optie om de ATB aan te passen. Semi-active en Active schroeven het tempo iets omhoog, waardoor er in feite drie speelstijlen aanwezig zijn. Een slimme keuze van ontwikkelaar Tose, omdat zo alle ATB-varianten uit de vorige Final Fantasy-delen in het spel zitten.
Tijdens de gevechten tegen de Mirages krijg je de kans om ze te vangen. À la Pokémon kent elke Mirage zijn eigen sterktes en zwaktes, waardoor je voortdurend nieuwe Mirages wilt verzamelen. Toch laat niet elke Mirage zich zomaar vangen. Een Chocochick moet je fysiek toetakelen, terwijl je een Moogle met Cure moet bestokent voordat je kunt proberen om het monster te vangen. Dat kat-en-muisspelletje is keer op keer amusant, doordat je bij elke ontmoeting met een nieuwe Mirage telkens weer moet uitvogelen hoe een dergelijke vangst werkt.
Eens je een Mirage gevangen hebt, moet je het monster trainen. Dat doe je door de Mirage op je hoofd te zetten. Met daarbovenop nog een kleinere Mirage. Het klinkt misschien gek en zo ziet het er soms ook uit, maar het blaast een frisse strategische wind door teambuilding. Alle levenspunten, zwaktes en aanvallen van de Mirages worden namelijk met elkaar gecombineerd, zodat je overduidelijk sterker wordt. Het stapelen vereist enige gewenning, maar voordat je het weet, heb je het trucje door en ben je de monsters aan het levelen.
Door het levelen krijgen de Mirages punten, die je weer in de Mirage Board kunt steken. Dat is een versimpelde versie van de Sphere Grid uit Final Fantasy X. Hier leren de Mirages nieuwigheden zoals Cure, Fire, Chocobo Kick, of iets exotisch zoals Joyride. Het stacken van Fire zorgt voor Fira, en Cure resulteert in Cura. Ook worden in de Mirage Board bonussen verdiend die de levenspunten, snelheid en verdediging van je teamgenoten vergroten. Het is iets compleet anders dan het levelen van standaard teamgenoten zoals Tifa, Vivi of Wakka in voorgaande Final Fantasy-delen.
Tussen de gevechten door word je getrakteerd op schattige locaties, Chibi-personages en oude bekenden. Zowel helden als vijanden uit het Final Fantasy-universum maken hun opwachting om Lann en Reynn op hun reis te ondersteunen. Zo komt het voor dat je zij aan zij vecht met Warrior of Light, Cloud Strife en Squall. Andere bijrollen worden ingevuld door personages zoals Princess Sarah, Vivi Ornitier en Chocolatte. Het is een feest van herkenbaarheid, aangezien meerdere geliefde personages terugkeren. Dat sommige personages maar heel kort in beeld komen, doet geen afbreuk aan de glimlach die ze op je gezicht toveren.
Zelfs de kinderlijke stijl of dialogen zitten niet in de weg. Lann maakt regelmatig flauwe grappen, waardoor zijn tweelingzus Reynn geïrriteerd raakt. Af en toe twijfelt ze aan de weg die ze zijn ingeslagen, maar ze kan haar broer niet alleen laten. Juist door de dynamiek tussen de personages is het verhaal luchtig genoeg en blijft het in balans. World of Final Fantasy neemt zichzelf namelijk al vanaf het begin niet al te serieus.
World of Final Fantasy is niet alleen een zoethoudertje tot Final Fantasy XV, het heeft ook het potentieel om uit te groeien tot een grote spin-off franchise. Net zoals Kingdom Hearts weet World of Final Fantasy namelijk meerdere universums op luchtige wijze met elkaar te verbinden, zonder dat de game de diepgang uit het oog verliest. De klassieke elementen zoals het Active Time Based-systeem, summons, magie en de versimpelde Sphere Grid werken prima samen met de grafische stijl en de nieuwe elementen zoals Mirages en het stapelen. World of Final Fantasy 2, komt u maar.
World of Final Fantasy is vanaf nu verkrijgbaar voor de PlayStation 4 en PlayStation Vita.