World of Warcraft: Cataclysm (hands-on)
Miljoenen mensen storten zich erop...en jij?
World of Warcraft heeft amper introductie nodig. De miljoenen spelers wiens leven permanent beïnvloed werd door de online community, waaronder ook ondergetekende, kunnen hierover getuigen. Cataclysm is de derde expansie en brengt de gameplay terug naar Azeroth, de spelwereld waarin het origineel zich afspeelde. De game komt uit binnen twee weken, hoog tijd om een verslag neer te schrijven van de betatest.
Meteen met de deur in huis vallen: Blizzard weet ons nog steeds te verbazen. Zelfs na honderden uren spelplezier waarbij je je eigen skills verbetert, na tientallen uren waarin je fora, wiki's en bossstrategieën nakijkt, kan de game nog steeds vernieuwing brengen. Je start de game in Orgrimmar of Stormwind afhankelijk van je ras en je merkt dat de gehele wereld veranderd is.
Deathwing, de leider van de Black Dragonflight, ontsnapt uit zijn onderaardse gevangenis en tracht meteen even een blijvende indruk na te laten. Hij breekt de aarde, vernietigt een heel aantal monumenten zoals de dam in Wetlands en vuurt vuurbollen af op heel wat steden. Tezelfdertijd voeren ook de naga's een offensief uit in het centrum van de wereld, de Maelstrom. Tanaris en Thousand Needles worden voor een groot deel overspoeld door het rijzende water en een extra eiland rijst uit de zee.
De nieuwe (en oude) gebieden die je kan verkennen zijn gelukkig dus ook zeer divers. Er is een nieuwe eilandengroep met een volledig (!) onderwaterlandschap dat je kan verkennen. Dit gebied is één van de knapste toevoegingen aan het spel door de fantastische atmosfeer en de fauna en flora die je hier terugvindt. Een ander vers gebied is een buitenaards ogende wereld waarin de Elementals het voor het zeggen hebben. De wereld zit vol met knappe details, steenformaties maar lijkt nog het meeste op een gebied dat niet zou misstaan in Outland.
Ook de wereld van Azeroth zelf krijgt heel wat toevoegingen. Ten zuiden van Tanaris ligt een fantastisch nieuw plekje, genaamd Uldum. Uldum werd al eens eerder aangehaald in de level 40 questchain rond de Titan Discs in de Uldaman instance. Toen reeds werd er gehint dat de muren rond Uldum ooit naar beneden zouden vallen...well, it finally happened!
De zone die we daar voorgeschoteld krijgen is nog zo'n uitschieter. Prachtige zandstranden, fantastische oases met fijne vegetatie en mooie steden met daarin mysterieuze monumenten. Uldum is een zone waarin we gelukkig heel wat tijd zullen doorbrengen dankzij de fijne instances en de raidzone die Blizzard bij de lancering reeds klaar heeft.
Nog andere gebieden: Mount Hyjal, het sprookjesachtige fenomeen van de World Tree wordt ten grabbel gegooid wanneer de troepen van Deathwing hun basis bouwen op enkele honderden meters van de boom. Logisch gevolg: wat ooit een bosrijk en prachtig ogende bakermat van de elven was is nu herschapen in een woest en duister gebied waar jij zal moeten proberen om de balans te herstellen.
Herinner je nog de level 50+ elite draakjes die helemaal in het Oosten van Wetlands zaten aan Grim Batol? Dit gebied behoorde eerst de dwergen toe, maar wordt nu volledig gecontesteerd door Deathwing, Horde en Alliance. Dit wordt ook meteen als de PvP-area bij uitstek geklasseerd, je vindt er dus ook heel wat zogenaamd PvP-dailies terug.
De nieuwe gebieden zijn divers, blinken uit qua look and feel, maar bevatten grotendeels de vertrouwde questlijnen. Verken een basis, vernietig haar inwoners terwijl je enkele lege vazen verzamelt, bekogel een grote baas met vazen tot hij het beu is, vernietig de baas. De inhoud verschilt, de structuur is grotendeels hetzelfde gebleven. Verveelt het dan? Nee, gezien de nieuwe gebieden zorgen voor welgekomen afwisseling en ook de extra rassen, bouwstijlen en filmpjes die je tussendoor wel eens ziet maken de ervaring goed genoeg om er weer een groot stuk van je leven in te steken.
De quests vormen zoals steeds slechts de voorhoede voor wat komen moet: instances! In totaal bevat Cataclysm zeven nieuwe instances en werden er twee oude van een likje verf voorzien. De oude zijn Deadmines en Shadowfang Keep. In essentie blijven ze hetzelfde maar er werd een heroic mode aan toegevoegd, leuke attentie om oude klassiekers terug naar boven te brengen. De nieuwe instances passen allemaal binnen de nieuwe zones. In Deepholm, de elemental plain, wandelt je groep binnen in een rotsachtige vestiging met veel mineralen, uitkroppingen en nauwe gangen. Uldum bevat een reusachtige verloren gewaande stad compleet met een vliegende tempel vol illusies en vreemd-magische wezens.
Kers op de taart bij de lancering zijn de drie raidzones die voorspeld werden. Hoewel er nog weinig gegevens over zijn zou de eerste een erg makkelijk niveau hebben (type Naxxramas in Wrath of the Lich King), de twee andere worden moeilijker. Uiteraard zijn deze dungeons ook in heroic mode beschikbaar van zodra je de baas in Normal hebt verslagen.
Het merendeel hiervan klinkt vrij bekend, dus is het belangrijk onze gevoelens op papier te zetten terwijl we Cataclysm speelden. De opdrachten en missies voelden krak hetzelfde aan zoals gewoonlijk, maar de setting doet wonderen met het verhaal. De wereld zit vol serieuze, maar ook dolkomische personages die elk hun invloed hebben op je beleving. De opdrachten doen blijft sowieso leuk, maar uiteraard wordt de game eenmaal je ze hebt voltooid wat repetitiever.
De nieuwe instances zijn zeker qua niveau goed ontworpen. Als speler moet je ferm je best doen in het begin om de situaties te beheersen en de gevarieerde bossfights tot een goed einde te brengen. Uiteraard behaal je ondertussen betere uitrusting en wordt het daarna heel wat makkelijker. Hetzelfde kan gezegd worden van de heroic modes met als toevoeging dat de ontwikkelaars steeds beter worden in het verzinnen van leuke abilities. Na zoveel jaren vernieuwende concepten blijven verzinnen is zeker niet makkelijk, maar Blizzard doet dit nog steeds naar behoren.
De verschillende rassen en klassen zijn ons inziens wat naar elkaar toe gegroeid. De nieuwe talent trees en de extra skills doen weinig om echt nieuwe diversiteit te creëren. Elke specialisatietak heeft nu ook een Mastery effect rating dat aangeeft hoeveel extra damage, healing of defence een specifieke skill kan doen. Hoewel het best leuk is om nu en dan een ultra-damaging aanval in te zetten moeten we toch constateren dat dit de game herleidt tot minder diversiteit. We zijn ervan overtuigd dat balancing patches hier werk zullen van maken, maar het blijft een spijtige zaak dat creativiteit niet meer aangemoedigd kan worden, zoals bijvoorbeeld in die andere uitmuntende titel van Blizzard: Starcraft II.
De toevoeging en wijziging van kleine zaken zoals Archeology, guild ranks en skills, twee nieuwe leuke battlegrounds en een gestandaardiseerd reward systeem met twee sets currency zijn goed, maar wijzigen de game niet dramatisch. Ook de nieuwe rassen veranderen het speelplezier niet op hogere levels, hoewel hun starting zones blaken van creativiteit. De Worgen vormen een alliance ras dat veel wegheeft van rechtopstaande wolven. In de eerste vijftien levels leer je hoe hun kasteel en de muur tussen hen en de Horde eindelijk werd gebroken. De Goblin zone zit vol leuke technische gadgets en ook hun quests vormen een mooie start van een nieuwe alt.
De belangrijkste conclusie die we kunnen trekken: World of Warcraft still got it! Wanneer we denken alles reeds te hebben gezien slaagt deze expansie in als een creatieve bom. Hoewel de opdrachten niet veel veranderd zijn, is de wereld een speelveld vol knappe details en vormen de instances en bossfights het terrein voor late avonden met je beste vrienden. Cataclysm is meer dan een gewone expansie, het is de verderzetting van een avontuurlijk leven met kameraden die je hopelijk al lang kent.
World of Warcraft: Cataclysm ligt vanaf 7 december in de winkelrekken. Verwacht rond die tijd op Eurogamer België heel wat extra artikels rond deze alweer derde uitbreiding voor de meest succesvolle MMORPG aller tijden.