Skip to main content

WWE 2K16 review

Worstelt met zichzelf.

WWE 2K16 is een stap in de goede richting, maar is door zijn focus op simulatie en de hoge leercurve erg ontoegankelijk.

2K Games gooide vorig jaar met WWE 2K15 het roer om. Door een authentiekere worstelervaring neer te zetten, stootte het een hoop fans tegen het hoofd. De game was traag en verloor daarmee het spektakel waar WWE om bekendstaat. Als klap op de vuurpijl miste de game een aantal matchtypes en waren de creatie-tools nagenoeg verdwenen. 2K Games belooft beterschap, maar weet het met WWE 2K16 nu wel een goede show neer te zetten?

Bij worstelen gaat het om momentum. Het drama komt uit de plotselinge ommezwaai die een worstelaar maakt nadat er ogenschijnlijk geen kans meer is om nog te winnen. In de game is dat net zo en dat houdt in dat je als speler soms moet toestaan dat je als lappenpop door de ring vliegt. Als je momentum laag is, kun je geen tegenaanval inzetten, op een reversal na. Dat geeft een machteloos gevoel. Maar wanneer het momentum aan jouw zijde is, ben je bijna onoverwinnelijk.

De controls zijn simpel onder de knie te krijgen en vergelijkbaar met die van Super Smash Bros. Maar door het momentum van een match voelt het vaak stroef aan. Zodra je meer aan het momentum went, klikt alles echter in elkaar en merk je dat WWE 2K16 bedoeld is om tactisch en rustig te spelen. Helemaal anders dan het opzwepende gevoel dat de tv-show geeft dus. Toch vormt het een te grote leercurve, hoewel het een beter systeem is dan vorig jaar. De animatie is nog steeds langzaam, maar de push-pull van het momentum is vlotter. Neem je de tijd om het systeem te leren kennen, dan haal je er een hoop voldoening uit.

Bekijk op YouTube

MyCareer heeft tegenover vorig jaar de grootste sprong voorwaarts gemaakt. In de modus maak je je eigen worstelaar om je een weg naar de top te banen. Je start in NXT en je uiteindelijke doel is om in de WWE Hall of Fame te komen. Hier komt het vechtsysteem het beste tot uiting. Het draait namelijk om de vermakelijkheid van je match. Dat bereik je onder andere door gevarieerd te vechten en op het laatste moment uit een pin los te komen. In tegenstelling tot WWE 2K15 kun je het verloop van de match in de gaten houden terwijl je speelt. Zo gooi je sneller je speelstijl om en scoor je uiteindelijk meer punten die je gebruikt om je worstelaar te upgraden.

Tijdens MyCareer maak je vrienden en start je vetes met andere Superstars. Dat zie je terug tijdens cutscenes en interviews, waar je zelf je antwoorden kiest. Zo diep je de persoonlijkheid van je worstelaar nog meer uit. Ben je een Babyface of een Heel? Maar in werkelijkheid zit er te veel herhaling in de cutscenes en de interviews. Toch is het opbouwen van je eigen personage belonend en heb je veel meer te doen tegenover vorig jaar.

De Universe-modus is vergelijkbaar met fantasy football. Je stelt je eigen shows samen met worstelaars naar keuze en laat ze een jaar lang vechten voor de kampioenschappen die jij wilt. De computer simuleert vervolgens die matches of je duikt er gewoon zelf in. Net als in MyCareer hebben alle Superstars en Diva's hun eigen persoonlijkheid. Nieuw in WWE 2K16 is de kans op verwondingen en andere stat boosts, waardoor de modus wat meer variatie krijgt.

De terugkeer van de creatie-tools maakt de Universe-modus uiteindelijk de moeite waard. Superstars, Diva's, entrees, shows, kampioenschappen en arena's zijn tot in de puntjes aan te passen. Entrees bewerk je op een tijdlijn waar je tot op de seconde nauwkeurig licht- en vuurwerkeffecten toepast. Dankzij de logo uploader versier je kampioenschappen en arena's met je eigen afbeeldingen. Dat alles belichaamt het entertainmentaspect van WWE en stelt je in staat om je eigen worstelpromotie te bouwen waar jouw droommatches werkelijkheid worden.

De 2K Showcase-modus is een story-modus en challenge-modus in één. Showcase focust zich dit jaar op de carrière van Stone Cold Steve Austin. De bedoeling is dat de matches verlopen zoals destijds op tv. Je bent hier amper bezig met het neerzetten van een 'echte' match, omdat je doelen moet halen. Het merendeel van de unlockables zit achter die doelen waardoor je een hoop content misloopt als je dat links laat liggen. Als je een doel mist, moet je de hele match opnieuw spelen. Dat betekent ook dat je alle voorgaande doelen opnieuw moet behalen. Dat maakt de modus frustrerend en langdradig. Ondanks de fanservice is het het zwakste onderdeel van de game.

De minigames tijdens de matches zijn over het algemeen verbeterd. Tijdens een pin moet je nu op tijd de knop indrukken in plaats van loslaten. Dat lijkt triviaal, maar hierdoor ben je nauwkeuriger. Het submission-systeem is dan weer de vreemde eend in de bijt. Met de rechterstick draai je een segment in een cirkel. De aanvaller moet zijn segment overlappen met dat van de verdediger, die juist probeert weg te blijven. Het is echter te moeilijk om als aanvaller te winnen, zelfs al is je tegenstander helemaal uitgeput. Het idee moet terug naar de tekentafel om echt te werken.

WWE 2K16 staat op het punt een aanrader te zijn. Maar door de ontoegankelijkheid blijft dat oordeel uit. Voor de echte fan is WWE 2K16 wel een stap vooruit op zijn voorganger. De zwakke modi van vorig jaar zijn verbeterd en de terugkeer van de creatie-tools brengt je innerlijke worstelpromoter naar boven. And that's the bottom line, 'cause Eurogamer Benelux said so.

WWE 2K16 is nu verkrijgbaar voor de PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360 en Xbox One.

Lees ook dit