Skip to main content

X-men Destiny

Bestemming Budgetbak.

Het eerste deel van de tagline, "Choose yours Powers" is iets wat ik wel nog gedeeltelijk kan verdedigen. Het is echt fijn om zelf je krachten te kunnen kiezen en manipuleren. Alleen had het iets grootser gezien mogen worden. Nu maak je in het begin één keuze uit de drie soorten die voor handen zijn en die verder door het selecteren van X-genen en het gebruik van XP opgewaardeerd kunnen worden. Maar het blijft an sich dezelfde kracht. Een X-gen van Wolverine verhoogt dan wel je x-kracht, of het X-gen van Collosus geeft je dan wel een nieuwe stuk levensmeter bij, maar je krijgt geen adamantium klauwen noch zilveren huid. De geplaatste X-gen maken je hoogstens sterker, vlugger, beter beschermd, … en meer van die zaken. Te flauwtjes om van een sterk RPG-element te kunnen spreken, te weinig om van een variatie aan krachten, aanvallen en combo's te kunnen spreken.

Want de aanvallen zijn op de duur wel erg repetitief. Op geregelde tijdstippen kom je een legertje vijanden tegen die je alleen of met vrienden in elkaar mag meppen, maar een uitgebreide bewegingslijst is er niet. Je blijft dan ook haast constant op dezelfde knoppen rammen zonder er verder erg veel bij na te denken. Af en toe wordt er dan een nieuw type vijand voorgesteld waar je enkele keren voor dient na te denken en eens de truc bekend is, volgt opnieuw dat automatisme.

Maar ook tijdens het rammen op die knoppen erger je je aan de trage reactietijd. Ik speelde mijn eerste beurt met de zware, maar tragere kracht. Hoe vaak ik op een welbepaalde knop moest drukken voordat het personage op het scherm begreep wat ik bedoelde, … ik werd er haast gek van. Het heeft ook weinig te maken met echte timing van het drukken. Gewoon wachten tot je eerste beweging is uitgewerkt en dan op de volgende knop rammen om je nieuwe aanval uit te voeren. Soms zie je dan ook je personage een beweging afronden, maar toch volledig gevoelloos reageren op de nieuwe input die de speler hem geeft.

De teaser waarmee ontwikkelaar Silicon Knights het spel aankondigde.

Maar ik bedacht me natuurlijk dat dat aan die specifieke kracht kon liggen, dus ik maakte me klaar voor een nieuwe speelronde met een andere mutatie. Deze keer de snellere schaduwkracht. En inderdaad, hier viel de trage reactie al een stuk beter mee. Maar na steeds langer te spelen merkte ik op dat ook daar die trage reactietijd, namelijk enkele frames waarin het karakter niet reageert op mijn input, aanwezig is. Een stuk minder storend, maar aanwezig was het wel. En akkoord, in een echte RPG kun je ook maar tijdelijk bepaalde bewegingen doorgeven of invoeren, maar bij de vechtscènes die meer naar een echte beat'em up neigen verwacht je toch een overvloed aan combo's en snelle reactietijd van controller naar personage. Twee zaken die in X-men Destiny ontbreken en behalve voor ongewilde routine, ook voor een hoop ergernis zorgen.

Wat ook onmiddellijk opvalt zijn de wel erg verouderde graphics. Ik blijf erbij dat het visuele ondergeschikt is aan de gameplay en het plezier dat een speler aan het spel beleeft, maar we mogen op zijn minst toch wel graphics van deze generatie verwachten. Nu krijg je constant het gevoel dat je een oud spel uit je kast vanonder het stof hebt gehaald en uit nostalgie nog eens aan het spelen bent. Niet echt de goeie soort nostalgie bedoel ik dan. Jammer, want met een grafische poetsbeurt en wat meer variatie in de omgevingen zou dit spel al een compleet andere gevoel geven en een aantrekkelijkere sfeer uitstralen.

Verder vertragen de vele animaties tussendoor bepaalde spelelementen en irriteren ze vaak. Zeker als je een lang stuk animatie hebt, vlak voor een baas. Wanneer je het baasgevecht niet succesvol kunt afwerken, krijg je telkens opnieuw datzelfde segment waar je je doorheen moet spartelen. En neen, overslaan is hier blijkbaar geen optie.

Ook de dialogen die je met vriend en vijand aangaat zijn niet over te slaan. De gesprekken die je moet aanhoren, starten automatisch - en zijn ook niet over te slaan. Maar tijdens de losse gesprekken die je aangaat, staat per toeval een tweede keer op dezelfde dialoog klikken gelijk aan nogmaals het ganse stuk gesprek van vooraf aan opnieuw aanhoren.

Waar ik me mateloos aan ergerde waren de goed bedoelde begeleidende pop-ups die je vertellen hoe de besturing werkt. Plots komt een tekstblok bijna een derde van je scherm bedekken om je uit te leggen dat je op die en die knop moet drukken om te vechten. De vijand staat echter slechts een kort moment stil zonder dat het informatiescherm weggaat. Dus terwijl de uitleg, die je zelf moet wegduwen door op de select-toets te drukken, nog volop op het scherm staat, vallen de vijanden je al aan. En zo gaat het bij elk stukje uitleg dat je krijgt in het begin van het spel. En neen, die select-toets staat niet op zo'n comfortabele en natuurlijke plaats dat ik er gemakkelijk en zonder veel tijdverlies even tussen twee vuistslagen door op kan drukken.

Er zullen duidelijk keuzes gemaakt moeten worden in X-men Destiny.

Het is een verhaal van "net niet" geworden. Helaas genoeg over de ganse lijn. De beat'em up stijl is leuk, maar niet niet verfrissend en uitgebreid genoeg. De krachten en upgrades zijn een originele insteek in de X-men gamefranchise, maar net niet goed genoeg uitgewerkt om van echte diepgang te kunnen spreken. De gameplay voelt dan weer net niet natuurlijk genoeg aan. De vijandelijke AI is net niet intelligent genoeg. De keuzevrijheid is een fantastisch idee, maar de gevolgen van de keuzes zijn blijkbaar niet belangrijk genoeg om het verhaal sterker te beïnvloeden. Over de graphics moeten we helaas gewoon zeggen dat ze helemaal niet aantrekkelijk genoeg zijn voor de huidige generatie games.

Was er iets meer vrijheid geweest en een minder lineair spelverloop, meer variatie in aanvallen, combo's en krachten en een volledig nieuwe facelift, dan had X-men Destiny dé verrassing kunnen zijn. Helaas blijft het wat steken in domme en eigenlijk best voorspelbare fouten. Wie er zich kan overzetten en wil doorbijten, zal per speelbeurt een goeie zes uur bezig zijn. En toch is er die vorm van fan-verwennerij door het groot aantal X-men personages die de revue passeren en je tijdens bepaalde gevechten zelfs een handje komen toesteken. Maar over het algemeen vrees ik dat de positieve elementen volledig verdrongen worden door net iets teveel minpunten. Kortom, een grote "net niet" voor een spel met nochtans een ongelooflijk potentieel.

De review van X-men Destiny doorgenomen, en je hebt wel zin om het spel in huis te halen? Dat kan, want de game is vanaf nu verkrijgbaar voor de PlayStation 3 en Xbox 360.

5 / 10

Lees ook dit