Xenoblade Chronicles X verenigt Oost en West
De eerste twintig uur op de exotische planeet Mira.
De werelden die Tetsuya Takahashi van Monolith Soft uit zijn creatieve brein voortbrengt, staan voor hun indrukwekkende omvang bekend. Gigantische mecha in Xenogears, verwijzend naar Friedrich Nietzsche in de Xenosaga-serie of het avontuur in Xenoblade Chronicles dat je de versteende lichamen van twee ontzaglijke goden laat ontdekken. Zowel qua schaal als concept zijn Takahashi's games immens. Met bijna 400 vierkante kilometer om in Xenoblade Chronicles X te verkennen, lijkt de JRPG zijn spirituele voorgangers naar de kroon te steken.
Takahashi omschrijft de speler dan ook als een soort pionier. Gestrand op de planeet Mira als een van de laatste overblijfselen van de mensheid is het aan jou om de exotische omgeving te ontdekken. Bomen die de hemel tarten, uitgestrekte grasvelden bevolkt door kolossale wezens en rotsen die onbelemmerd door de zwaartekracht in de lucht zweven. De open wereld van Xenoblade Chronicles X belooft een grote diversiteit aan flora en fauna.
De planeet is in zes gebieden opgedeeld: het gestrande ruimteschip de USS White Whale met daarin de stad New Los Angeles, de groene grasvelden van Primordia, de woestijn Oblivia, het bosrijke Noctilum, het kristalachtige Sylvalum en de vulkanen van Cauldros. Elk met hun eigen identiteit en corresponderende exotische diersoorten. Het pioneer-aspect van de game komt om de hoek kijken in de vorm van een inspectie van deze uiteenlopende locaties.
Elk gebied is namelijk opgebroken in een hexagonale kaart op je GamePad die je langzaam invult door bijvoorbeeld archeologische vondsten te ontdekken, sterke vijanden te verslaan of data probes te plaatsen. Het plaatsen van een Mine Probe levert je het materiaal minarium op dat je in de research naar nieuwe wapens en uitrusting investeert, of gebruikt als brandstof voor je Skell-mecha. Het plaatsen van een Research Probe levert je dan weer geld op om die wapens en uitrusting te kopen.
Om de wereld levendiger te maken, heeft de studio een online modus aan de game toegevoegd. Takahashi omschrijft het als een losjes verbonden online wereld waarin je niet direct met andere spelers in contact staat. Ze zijn aanwezig, maar je communiceert minimaal en het is ook compleet te negeren. Als een soort MMO waarin alle andere spelers nooit in je zichtveld lopen. Hun avatar staat wellicht op de meest onverwachte plekken te wachten, maar ze maken verder geen deel van de wereld uit.
De invloed van andere spelers is dan ook voornamelijk op de achtergrond aanwezig. Samen met 31 andere spelers maak je deel uit van een Squad die verschillende taken krijgt aangeboden. Zo moet je een aantal vijanden van een bepaald type verslaan, objecten in de wereld vinden, enzovoorts. Je werkt zo individueel naar een gezamenlijk doel. Het voltooien van de taken leidt tot speciale Squad Missions die je coöperatief met drie andere spelers kunt spelen. Die bevinden zich in een afgesloten omgeving, dus met drie vrienden de open wereld van Mira ontdekken zit er niet in.
De overstap naar een online verbonden wereld heeft ook invloed op het verhaal van Xenoblade Chronicles X. Je maakt dit keer je eigen personage en krijgt de keuze uit twee dialoogopties tijdens je interactie met andere personages. De game heeft als gevolg een licht westers RPG-randje gekregen. Daarbij heeft je personage geen stem en uit hij of zij gevoelens enkel door statische lichaamstaal. Het is een gewaagde stap van de studio, gezien het de eerste keer is dat er voor een vrijwel stille protagonist gekozen wordt. Het is momenteel echter nog de vraag of dat niet ten koste van de persoonlijkheid gaat.
De vergelijking met een MMO is dan ook snel gemaakt. Dat uit zich verder in je complete vrijheid om een class te kiezen. In Xenoblade Chronicles had ieder zijn specifieke rol, maar je party was naar wens te selecteren. Je eigen gemaakte personage maakt nu standaard deel uit van je team, maar de rol die je speelt is ditmaal variabel.
Als je de Drifter-basisklasse naar level tien brengt, krijg je de optie om jezelf te specialiseren. De Striker combineert offensief en defensief, de Commando heeft een focus op schade toebrengen en de Enforcer is de supporter-klasse. Elke klasse heeft een subclass om je rol verder te specialiseren en ook de wapens die je hanteert zijn van de klasse afhankelijk. Zo gebruikt de Striker assault rifles en longswords en de Commando-subclass Partisan Eagle een javelin en een sniper rifle voor langeafstandaanvallen.
Het gevechtssysteem is een evolutie van Xenoblade Chronicles en bevat een aantal nieuwe elementen. Zo heb je ditmaal twee wapens tot je beschikking: een ranged- en een melee-wapen. Hoe effectief je hiermee bent verbonden, ligt aan de statistieken van elk personage en de uitrusting die het draagt. Het uitvoeren van je speciale Arts-aanvallen is nu ook afhankelijk van het type wapen dat je gebruikt.
Dat speelt voornamelijk een rol in het nieuwe Soul Voices-systeem. Tijdens elk gevecht is je team nadrukkelijk aanwezig en roept het verschillende opdrachten uit. Door juist op die opdrachten in te spelen, levert het bijvoorbeeld een health bonus op of krijg je de kans bij de vijand extra schade toe te brengen. Het is dan ook aan te raden om zorgvuldig met je Arts om te springen. Roept iemand om een melee-aanval en zijn al je melee-Arts op dat moment niet te gebruiken, dan loop je alle bonuseffecten mis. Vooral als je geen personage met een support-rol in je team hebt, is het noodzakelijk om de Soul Voices voor een nodige health boost in de gaten te houden.
Monolith Soft belooft met Xenoblade Chronicles X een immens avontuur dat hun vertrouwde JRPG-elementen met een westerse openwerelddesign combineert. De ontzagwekkende Skells paraderen daarbij uitdagend door de straten van New Los Angeles en smeken je om de planeet Mira ook eens vanuit de hoogte te bewonderen. De toevoeging van een stille protagonist is echter een gewaagde keuze die wellicht roet in het eten gooit.
Xenoblade Chronicles is vanaf 4 december verkrijgbaar voor de Nintendo Wii U.