Yooka-Laylee review - Paars-groen geweld(ig)

In 2015 kende Yooka-Laylee een enorm succesvolle Kickstartercampagne. Na amper 40 minuten bereikte de game zijn initiële doelstelling met de belofte van een 3D-platformer gemaakt door de ontwikkelaars van Banjo-Kazooie. Uiteindelijk klokte de campagne zelfs af op een totaalbedrag van meer dan twee miljoen dollar. Slaagt ontwikkelaar Playtonic Games erin om de hoge verwachtingen in te lossen en de 3D-platformers van weleer te doen herleven?

Al vanaf de eerste minuten doet Yooka-Laylee er alles aan om je met jeugdsentiment te overstelpen. Je krijgt een kleurrijke, vrolijke en warme spelwereld voorgeschoteld die meteen herinneringen opwekt aan zijn inspiratiebronnen uit de jaren '90. Ook de personages die je tijdens je avontuur tegenkomt, brengen diezelfde charme over. Tijdens je avontuur kom je onder andere in contact met gekke geleerden, corrupte speelhalmachines en een wel erg commercieel ingestelde slang. Enkel de standaardvijanden genaamd Corplets missen de nodige creativiteit. Met slechts een viertal verschillende types vijanden die elk level terugkomen, is de variatie heel beperkt.

De meest indrukwekkende figuren zijn echter de twee hoofdpersonages. De animaties waarmee het duo door de levels loopt, rolt en fladdert zijn een streling voor het oog. Ook de vaardigheden van het tweetal sluiten thematisch bij hen aan. Kameleon Yooka maakt zichzelf onder andere onzichtbaar en gebruikt zijn tong om power-ups op te pikken. Vleermuis Laylee beschikt naast de nodige portie sarcasme dan weer over een sonar om vijanden tijdelijk te verlammen.

Ook het controleren van je duo is enorm strak, al is het wel ten zeerste aangeraden om een controller te gebruiken als je de game op de pc speelt. De camera daarentegen werkt niet altijd even goed mee en blijft wel eens achter obstakels haperen. Het merendeel van de tijd biedt Yooka-Laylee een camera die een stuk vloeiender is dan die van zijn inspiratiebronnen op de Nintendo 64, maar af en toe heb je toch het gevoel dat de camera een grotere vijand is dan de Corplets.

Het verhaal heeft weinig om het lijf. Slechterik Capital B. heeft alle boeken ter wereld gestolen om een monopoliepositie in de literaire sector te verwerven. Hij ontfutselt ook Yooka en Laylee hun magische boek. Daardoor raken de pagina's of pagies van het boek over heel de wereld verspreid. Het dient vooral als excuus om je toegang te bieden tot een aantal uiterst gevarieerde levels. Om de pagies terug te vinden trekt het duo onder meer door een ijswereld, een zompig moeras en zelfs een casino waar je tal van uitdagingen aangaat. Elk level verbaast je opnieuw met een uniek thema en creatieve lay-out.

Je verdient pagies door in elk level opdrachten uit te voeren. Welke van die uitdagingen je aangaat en welke je - voorlopig - links laat liggen, bepaal je volledig zelf. Met de verzamelde pagies speel je nieuwe werelden vrij. Daarnaast gebruik je ze om in reeds vrijgespeelde werelden extra delen van de map te unlocken. De volgorde waarin je dat alles doet, staat je volledig vrij. Door die vrijheid heb je steeds het gevoel dat jij het verloop van de game bepaalt. Naast pagies verzamel je in elk level ook tal van andere collectibles. Die hebben elk een bepaalde functie, waardoor je geleverde inspanningen nooit voor niets zijn. Zo gebruik je quills om nieuwe vaardigheden vrij te spelen, en vind je in elk level health- en powerupgrades.

Zelfs zonder die beloningen geven de opdrachten in de game je heel wat voldoening. In elk level krijgt je een enorme variëteit aan uitdagingen voorgeschoteld, gaande van klassieke hindernissenparcoursen tot races tegen de klok en inventieve boss fights. Het puzzelen en platformen kennen bovendien een aangename toename in complexiteit door de nieuwe vaardigheden die je verwerft. En als een uitdaging toch te moeilijk is, dan staat het je vrij om later terug te keren, gewapend met extra vaardigheden en levenspunten.

Enkel wanneer Yooka-Laylee van de klassieke platformgameplay afwijkt, laat het soms steken vallen. Zo zijn er acht minigames in de vorm van verschillende races, hindernissenparcoursen en arena's die je zowel solo als in lokale multiplayer kunt spelen. Solo laat je die minigames al na een of twee keer spelen voor wat ze zijn door hun repetitief karakter, en zelfs met vrienden missen ze de diepgang en creativiteit om je er langer dan een paar uur mee bezig te houden. Ook de quizzen die je op gezette tijdstippen moet afleggen, voelen aan als een verplicht nummertje en bieden weinig toegevoegde waarde.

De soundtrack van Yooka-Laylee is fantastisch en biedt een aantal deuntjes die je dagen nadien nog neuriet. Hoewel het aantal nummers beperkt is, sluiten ze allemaal perfect aan bij de visuele stijl van de levels. Het enige minpunt zijn de stemmen van de personages: net als in voorganger Banjo-Kazooie drukken de personages zich uit met nonsensicaal gebrabbel. In plaats van een nostalgische noot te raken, is dat echter een nodeloos en soms zelf irritant overblijfsel uit de jaren '90.

Al bij al biedt Yooka-Laylee een fantastische 3D-platformervaring voor zowel veteranen als nieuwkomers in het genre. Playtonic Games slaagt erin om de platformgames uit de jaren '90 in de 21e eeuw binnen te loodsen. De camera en enkele nevenactiviteiten zoals de minigames en de quizzen halen niet het hoge niveau dat de ontwikkelaar zichzelf heeft opgelegd, maar ze leiden nooit te veel af van de geweldige hoofdmoot van de titel. De rest van de game maakt dat bovendien meer dan goed en bulkt van de charme, waarbij vooral de hoofdpersonages imponeren met een memorabel uiterlijk, creatieve vaardigheden en strakke controls.

Yooka-Laylee komt op 11 april uit op de pc, PlayStation 4 en Xbox One. Een Nintendo Switch-versie volgt later.