Yoshi's Woolly World review
Wolzinnig.
Yoshi is een groen draakje dat eieren gooit. Aan dit concept is sinds de eerste Yoshi's Island al niet meer gesleuteld en regisseur Takashi Tezuka is niet van plan daar nu mee te beginnen. Vernieuwen is geen prioriteit voor Yoshi's Woolly World. Maar dat is helemaal niet erg, zo bewijst het team dat eerder al verantwoordelijk was voor het soortgelijke Kirby's Epic Yarn. De structuur is gelijk aan zoveel andere Nintendo-platformers, maar het resulteert vooral in gameplay die staat als een huis. Dat kun je alleen maar waarderen.
Want natuurlijk is de tweede wereld een woestijn en is er ook een glibberige ijswereld. Uiteraard is Kamek nog steeds voor Baby Bowser op oorlogspad en tovert hij gewone tegenstanders om tot reuzenbazen, zoals hij al doet sinds het Super Nintendo-tijdperk. En ja, het verzamelen van vrolijk lachende madeliefjes en het inslikken en uitpoepen van Shy Guys is nog altijd je voornaamste bezigheid. Zes werelden met elk acht levels en groene buizen die je naar geheime gebieden brengen, komen je vast ook bekend voor. Maar dat is niet erg, want binnen dat bekende stramien gaat ontwikkelaar Good-Feel helemaal los met het origineelste aspect van Woolly World: de wollen spelwereld zelf.
Deze wereld blinkt uit in zijn snoezige details, zoals de manier waarop Yoshi's neus zachtjes indeukt wanneer je tegen een muur opbotst. Of hoe zijn gebreide voetjes tranformeren in wieltjes wanneer je vaart maakt. In tegenstelling tot het onlangs uitgebrachte Kirby and the Rainbow Paintbrush is de keuze voor een wereld die uit knutselmateriaal bestaat echter niet alleen voor de show.
Yoshi's eieren maken plaats voor bollen wol. Gooi je deze bijvoorbeeld op een Piranha Plant, dan raakt deze verstrikt in het kluwen en spring je er op om hogerop te raken. Je maakt nieuwe doorgangen door met je tong lusjes los te trekken en zo hele muren en vloeren in te slikken. Een bekend platformlevel vol lopende banden krijgt een speelse nieuwe dimensie wanneer je merkt dat ze van klittenband zijn gemaakt en wollen Yoshi er dus aan vast blijft plakken.
Je sjeest langs handdoeken aan waslijnen, komt langs vulkanen waarvan de lava een gebreide sjaal is en de sneeuw van pluizige watten gemaakt is. Ieder level introduceert een origineel concept, waardoor je voortdurend met een grijns op je gezicht doorspeelt. Wat daar ook tot bijdraagt, is het verzamelen van de vijf klossen garen die in elk level verstopt zitten. Vind je ze allemaal, dan speel je een nieuwe skin voor Yoshi vrij. Soms is dat simpelweg een nieuw kleurtje, maar vaker is het iets grappigs als een Yoshi met een Shy Guy-masker als neus. De verslavende verzameldrang die daaruit volgt, is veel groter dan in het hiervoor uitgebrachte Yoshi's New Island.
Veel van de te verzamelen voorwerpen zijn nog altijd onzichtbaar tot je er langs rent of springt. Dit is nog steeds niet leuk en het enige punt waar Yoshi's Woolly World de bal misslaat. Je wordt gedwongen om blind ieder hoekje en gaatje van het level uit te pluizen. Zo hopen de makers dat je wordt gestimuleerd om op ontdekkingstocht te gaan. De realiteit is echter dat je vooral gaat schelden wanneer je weer eens een collectable bent voorbij gelopen omdat 'ie simpelweg niet te zien is.
Aangezien de checkpoints ook genadeloos ver uit elkaar liggen, word je er nog steeds te veel van weerhouden om voor de honderd procent te gaan. Met je verzamelde diamantjes kun je wel een power-up kopen die verborgen collectables zichtbaar maakt. Deze is echter relatief duur, krijg je pas halverwege de game en moet je voor elk level opnieuw aanschaffen.
Wel nieuw is dat je dit keer niet meer op Baby Mario hoeft te passen; een belangrijk verschil met de andere games uit de serie. Omdat er een levensbalk voor in de plaats is gekomen, kun je maar een paar klappen incasseren voor je sterft. Daardoor ontpopt Yoshi's Woolly World zich als een platformgame die voortdurend je aandacht vereist en ook moeilijk durft te zijn. Een groter contrast met Yoshi's New Island is bijna niet denkbaar.
Een slimme toevoeging is daarbij de Mellow Mode, waarin je langs vijanden en obstakels kan vliegen doordat Yoshi een stel vleugels krijgt aangemeten. Het is een simpele oplossing die ervoor zorgt dat de game toch interessant blijft voor minder ervaren spelers, die vooral aangetrokken zijn tot de schattige graphics. Dit terwijl je als hardcore speler toch een game hebt om lekker je tanden in te zetten.
Daarnaast valt op hoeveel er eigenlijk in Woolly World zit verstopt. Het vinden van alle veertig madeliefjes per wereld is een uitdaging, maar je beloning is een extra level dat veel pittiger is dan de gewone levels. Een extra bijbehorende Yoshi-skin is de kers op de taart. Een enorm ei in het midden van de wereldkaart toont dat er ook nog een verrassing is bij het vinden van alle 240 madeliefjes. Nog een reden om alles op alles te zetten en het meeste uit Woolly World te halen, want als completionist moet je gewoon weten wat er in dat ei zit. De game doet daarmee denken aan Super Mario 3D World op een iets kleinere schaal, dat ook alsmaar met nieuwe doelen strooit.
Good-Feel doet zijn naam eer aan. Yoshi's Woolly World is als een knuffel: uitnodigend, vertrouwd, comfortabel en warm. De platformer is simpelweg een genot om te spelen. Het wiel wordt nergens opnieuw uitgevonden, maar de studio komt er mee weg omdat het zo goed is in wat het wél doet. De wollen wereld geeft een speelse draai aan reeds bekende platform-elementen en ieder level is daardoor een cadeautje. Gewoon genieten.
Yoshi's Woolly World is vanaf 26 juni verkrijgbaar voor de Wii U.