Brink
Innovatief, gebrekkig en intens.
Het einde is nabij! Een uitspraak die iedereen waarschijnlijk al zo beu is als koude pap, maar ik ga ze er toch nog eens inlepelen. De aarde warmt op, de poolkappen smelten en het is slechts een kwestie van tijd voor onze planeet opgeslokt wordt door een onstuitbare watermassa. Hoewel ik het ook nog kan hebben over kwaadaardige aliens, Maya-voorspellingen, kantelingen van magnetische polen, kometen die op ons afkomen en dergelijke meer, ga ik dat voor een andere keer laten aangezien in Brink alles veroorzaakt wordt door het broeikaseffect. Van The Ark, de hypermoderne stad die boven het water zweeft, kunnen we nog het één en ander leren als het aan ons is om de vloeistof te trotseren. Of we dan ook plots langwerpige gezichten zullen krijgen en zullen kunnen free runnen als ware het Mirror's Edge blijft echter de vraag.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat er eigenlijk heel wat is misgelopen sinds de oprichting van de stad. Doordat veel te veel mensen The Ark binnenvielen, transformeerde de stad in een chaotisch oorlogsgebied tussen twee partijen. The Security streeft naar de heropbouw van The Ark terwijl The Resistance het beu is en andere oorden wilt opzoeken. Als speler heb je bij elke match de keuze aan welke zijde je wilt strijden. Hoe het dan zit met de campagne modus? Wel, strikt genomen is er geen. Althans niet in de vorm die we gewoon zijn.
Brink is een multiplayer game in hart en nieren, en ademt dat ook uit via elke porie van z'n digitaal lichaam. In de singleplayer volbreng je eigenlijk exact dezelfde missies als in de multiplayer, met het kleine verschil dat je strijdmakkers dan bots zijn in plaats van mensen van vlees en bloed. Aangezien je de moeilijkheidsgraad van de A.I. zelf kunt instellen, is dit een ideale manier om je vaardigheden op punt te stellen. Het duurt namelijk een tijdje voor je alle spelaspecten onder de knie hebt, en pas dan kan je echt van de game beginnen genieten. Op een gegeven moment zal je teveel patronen beginnen ontdekken in de manier waarop je tegenstanders nadenken, aangezien de A.I. niet bepaald van een hoog niveau is. Ze komen bijvoorbeeld steeds langs dezelfde deur om vlak voor het einde van de match toch nog snel even een alternatieve route te proberen. Als het spel daardoor te eentonig en gemakkelijk wordt en je je daaraan begint te ergeren, wordt het dringend tijd om over te stappen naar de multiplayer.
Ik zal het dus maar al meteen duidelijk maken: liefhebbers van een degelijke verhaallijn, ellenlange tussenfilmpjes en scripted events lopen best in een grote boog om deze game heen. In het begin en op het einde van elke campagnemissie krijg je telkens wel een kort CGI-filmpje te zien, maar deze vertonen steeds hetzelfde patroon. De introfilmpjes draaien rond een gesprek tussen verschillende leden van je team, en de eindfilmpjes laten zien wat de gevolgen zijn van de missie die je al dan niet tot een goed einde hebt gebracht. De gesprekken zijn leuk om even te beluisteren terwijl je aan het wachten bent tot je match begint, maar hebben duidelijk enkel dat als doel.
Meeleven met de personages is zo goed als onmogelijk, en daar komt nog eens bij dat de missies onderling amper samenhang vertonen. Tonnen audiologs die je vrijspeelt doorheen het spel moeten het verhaal toch nog een beetje uitdiepen, maar ik denk dat er slechts heel weinig mensen zijn die zich met het beluisteren daarvan zullen bezighouden. Gamers ervaren verhalen liever in beeldvorm, en liefst nog interactief ook als het even kan. Het wordt tijd dat sommige ontwikkelaars dat eens beginnen in te zien.
Goed, nu ik alle singleplayer-junkies zonder enige twijfel verjaagd heb, kan ik de spelmechanismen uit de doeken doen. Want hoe saai het verhaal ook is, de gameplay is des te intenser. Er staan steeds twee teams tegenover elkaar, elk met maximum acht spelers. Elke missie bestaat uit verschillende primaire objectieven , die steeds kunnen teruggebracht worden tot hack-apparaten plaatsen, bommen planten, verhinderen dat VIPs of voertuigen een bepaald punt bereiken, dingen herstellen, en het dragen van een voorwerp naar een zekere locatie. Ondertussen is het aan de tegenpartij om dat te proberen verhinderen binnen de tijdslimiet, die meestal schommelt rond de tien minuten.
Per missie zijn er ongeveer drie à vijf dergelijke objectieven die je achtereenvolgens moet voltooien. Opmerkelijk is dat het spel soms al kan eindigen na één of twee opdrachten, bijvoorbeeld als je er met je team in geslaagd bent om lang genoeg een bepaalde ingang te bewaken zodat je tegenstanders niet in het gebouw kunnen om de rest van hun missie te volbrengen. Als je daar niet in slaagt, krijg je een nieuwe kans om alsnog te winnen bij de volgende objective.
Sommige, maar helaas niet alle levels bevatten ook een aantal secundaire doelen. Deze zijn niet verplicht maar kunnen je overwinningskansen wel aardig doen stijgen. Meestal zorgt het volbrengen hiervan voor een binnenwegje om vanaf een soms mijlenver spawnpunt sneller tot bij het slagveld te geraken, of een hindernis die de weg van je vijanden blokkeert. Deze kan de tegenpartij dan weer onschadelijk maken door een bommetje te plaatsen en ervoor te zorgen dat die niet ontmanteld wordt voor de explosie plaatsvindt.
Al bij al is het een systeem dat een frisse wind binnen het multiplayer genre blaast. Aangezien er misschien net iets te weinig verschillende soorten objectives aanwezig zijn, zou het geen slechte zet zijn geweest om nog wat traditionele speltypes toe te voegen zoals (Team) Death Match, Hitman, Capture The Flag, enzovoort. Ik ben me er echter van bewust dat heel wat gamerecensenten altijd klagen over het feit dat veel spellen enkel die standaardtypes bevatten, dus nu er eindelijk eens een spel is waarbij dat niet zo is ga ik daar niet te moeilijk over doen.
Iets traditioneler zijn de vier klassen die in het spel aanwezig zijn. Een medic kan gewonde teamleden die net iets teveel in de kogelregen hebben gestaan terug op de been helpen, VIPs die geëscorteerd moeten worden genezen en strijdmakkers van een iets grotere gezondheidsbalk voorzien. Operatives doen dienst als spionnen, aangezien ze zich kunnen vermommen als de vijand, mijnen kunnen spotten en computersystemen kunnen hacken. Engineers bouwen en repareren alles wat maar kan, kunnen turrets en mijnen plaatsen en zorgen ervoor dat medespelers tijdelijk een beetje meer schade kunnen aanrichten. Soldaten tenslotte zijn de enige spelers die over ongelimiteerde ammunitie beschikken. Verder kunnen ze kogels uitdelen aan teamgenoten, molotovs en flashbang granaten gooien en bommen planten. Een geslaagde mix van verschillende talenten.