Crysis 2 (hands-on)
Nanosuit 2.0 + wolkenkrabbers = ?
Op Gamescom kregen we de kans om een aantal matches te spelen in de multiplayer van Crysis 2. De afgevaardigden van Eurogamer.be verloren niet alleen gigantisch van de ervaren ontwikkelaars waartegen we het moesten opnemen, maar op de koop toe slaagde ik erin om als eerste van de dag het spel te doen crashen. Maar afgezien daarvan een perfecte gelegenheid om een eerste indruk van de multiplayermodus te vormen.
De reden waarom we enkel de multiplayer konden spelen? De ontwikkelaar wilt dat die minstens even groot en belangrijk wordt als de singleplayer. En eigenlijk kunnen we het hen niet kwalijk nemen, want Crytek UK zal voor de eerste keer de multiplayer onder handen nemen, het team dat in een vorig leven Free Radical Design vormde...
En laten dat nu net de jongens zijn achter de bijzonder geslaagde shooterreeks Timesplitters die over een uitstekende multiplayer beschikte. Bovendien werd ons wijsgemaakt dat er maar liefst zeventig mensen enkel en alleen aan de multiplayer werken, dus in de veronderstelling dat die mensen weten wat ze doen kan dit wel eens iets moois worden.
Eerst een woordje uitleg over de setting. Dankzij het Crytek-team dat tevens verantwoordelijk was voor Far Cry, zijn oogverblindende tropische locaties voor elke shooterfanaat nog zo bijzonder dat zelfs een citytrip naar Brussel een betere ervaring zou opleveren. Gelukkig hadden ze dat volledig door, waardoor ze ditmaal voor New York hebben gekozen. Dat betekent dat de palmbomen plaats hebben gemaakt voor torenhoge flatgebouwen. Je leest het al: qua omgevingen wordt de focus verlegd van fauna & flora naar architectuur.
Maar hét grote verschil met andere multiplayermodi wordt ongetwijfeld het Nano-pak, tevens het paradepaardje van de campagnelevels. Sinds deel een heeft het hoogtechnologisch leder heel wat verbeteringen ondergaan, waardoor het op toepasselijke wijze tot Nanosuit 2.0 werd omgedoopt. Het pak is als het ware het hart van de ervaring met meerdere personen, en laat je toe speciale krachten te gebruiken en aan te passen naar je wensen terwijl je aan het spelen bent. In de multiplayer moet je kiezen tussen stealthmodus met onzichtbaarheid als grootste feature en armormodus waardoor je een betere weerstand krijgt. Op die manier kan je spelen zoals je zelf wilt.
Verticaliteit dankzij de gebouwen in combinatie met het Nano-pak zou volgens de makers voor een vlotte en originele spelervaring moeten zorgen. Een idee dat ze omgedoopt hebben tot 'hardcore gunplay'. Dankzij het pak ben je sneller dan de doorsnee pizzaleveraar waardoor je over de daken zult kunnen hossen als een ware Ezio, of Altaïr als je dat wenst.
Het multiplayerluik zal zes verschillende speltypen omvatten. Niet getreurd als je dat bijzonder weinig vindt voor een spel met dergelijke allure, want het zal mogelijk zijn om binnen elke modus nog een aantal zaken te tweaken waardoor je heel veel verschillende ervaringen kunt creëren.
Wij kregen alvast twee modi te spelen. 'Team Instant Action' is eigenlijk niets meer dan een fancy naam voor Team Deathmatch waarbij een groep Cell en een groep Marines (de twee rivaliserende facties in het spel) strijden om elkaar het meest om zeep te helpen. Daarna mochten we aan de slag met Crash Site, en daar kunnen we eigenlijk hetzelfde over zeggen, aangezien het een betere naam is voor King of the Hill.