De jongen die Half-Life 2 stal

Jobaanbieding

Het antwoord van de community op Newell's hulpkreet was gemengd. Velen betuigden hun medeleven voor de diefstal, maar anderen voelden zich verraden door Valve. Zij werden steeds voorgehouden dat de game in 2003 zou verschijnen.

Ondanks een paar tips kon niemand met zekerheid zeggen wie de dader was. De FBI werd ook betrokken bij het onderzoek, maar vond niets.

Ondertussen woog de diefstal door op het team bij Valve. Door de vertraging stonden ze al maanden onder druk. De game kostte het bedrijf elke maand 1 miljoen dollar om te ontwikkelen en het einde was nog niet in zicht. Het lek had dus niet alleen financiële gevolgen, maar zorgde ook voor een grote demotivatie. Een designer vroeg aan Newell: "Gaat dit het bedrijf vernietigen?"

Om 6u18 op 15 februari 2004 ontving Valve een e-mail zonder onderwerp van 'Da Guy'.

"Hallo Gabe," viel er te lezen voor de zender alle verantwoordelijkheid op zich nam voor de infiltratie. Newell wist niet zeker of hij het verhaal moest geloven. Maar twee documenten uit de bijlage wisten hem te overtuigen. Alleen iemand met een volledige toegang tot de Valve server kon aan deze documenten. Vijf maanden nadat Half-Life 2 verscheen op het internet en lang nadat alle sporen waren doodgelopen, gaf de dader een teken van leven.

Valkuil

Waarom verzond Gembe deze e-mail? "Omdat ik wroeging had over wat er gebeurde," zegt hij. "Ik wou hem duidelijk maken wie het had gedaan en dat mijn daden niet de bedoeling hadden schade aan te richten." Maar dat was niet alles waar Gembe op uit was. De jongeman zag een manier om een positieve draai te geven aan het verhaal, zowel voor Valve als hemzelf. In een aparte e-mail aan Newell vroeg hij naar een job.

"Ik was toen nog zeer naïef," zegt hij. "Ik was nog steeds aan het dromen om ooit voor een ontwikkelaar te werken. Ik vroeg het dus gewoon. Ik had de hoop dat ze mijn daden konden vergeven, vooral omdat het lek niet met opzet was."

Gembe was zeer verrast toen Newell een paar dagen later positief reageerde. Valve toonde interesse. Hij vroeg Gembe naar een telefonisch interview.

Het was echter niet de bedoeling om hem een baan aan te bieden. Het was om de telefonische verklaring op te nemen en zo bewijs te hebben dat Gembe verantwoordelijk was. Het gaat om een oude truc van de FBI. Een verklaring uitlokken door in te spelen op de trots van de dader.

Gembe was achterdochtig, maar kon niet weerstaan aan de opportuniteit. "Ik hoopte op het beste," zegt hij. "Ik was niet het slimste kind toen."

Hij meent zich te herinneren dat het interview met Alfred Reynolds (ontwikkelaar Counter-Strike , Steam) en Erik Wolpaw (schrijver Portal) was, maar hij is niet zeker. Het blijkt dat Wolpaw op dat moment nog geen werknemer van Valve was toen.

"Eerst wilden ze weten hoe ik het netwerk had gehackt. Ik onthulde alle details. Toen vroegen ze mij naar mijn ervaring en vaardigheden. Zij waren verbaasd over het feit dat ik bijna feilloos Engels sprak zonder accent."

Het trio sprak met elkaar voor ongeveer 40 minuten. Het schuldgevoel van Gembe verdween in de (telefonische) aanwezigheid van zijn helden. Maar dat verbleekte totaal bij de adrenalinestoot toen hij werd uitgenodigd voor een tweede interview. Dit zou face-to-face zijn bij Valve in Seatlle, dus op Amerikaanse bodem.

Toen de val was gezet, moesten Valve en de FBI de nodige visa regelen voor Gembe, zijn broer en zijn vader. Want hij had graag dat zij hem vergezelden. Er waren echter nog zorgen over de toegang van Gembe op de servers van Valve en de schade die hij ondertussen nog kon berokkenen. De FBI verwittigde dus de Duitse politie over hun plannen.