El Shaddai: Ascension of the Metatron
Goddelijk geweld.
Wat verborgen en weggestoken tussen de grote standen van Nintendo, Capcom en Sony vonden we op de afgelopen E3 de stand van UTV Ignition. Een van origine Britse uitgever die in 2002 werd samengesteld uit kleinere publishers en ontwikkelaars. Hoewel het in 2007 in zowel Florida als Tokyo een nieuwe studio opende, kwam ook deze ontwikkelaar eind 2010 in de crisis terecht die de sector raakte. Initieel richtte het bedrijf zich op budgettitels voor de draagbare consoles, maar ondertussen zijn er ook al enkele minder bekende titels voor de vaste consoles uitgebracht. Met El Shaddai komt hun waarschijnlijk grootste titel tot nu toe op de markt.
Voor El Shaddai werd op een andere manier dan gewoonlijk een game ontworpen. Een aantal mensen van onder andere Clover Studios en Capcom werden samengebracht in de Tokoy Studios van Ignition. Takeyasu Sawaki die eerder al de karakters ontworpen had voor Okami en Devil May Cry kreeg de leiding van het team. Hen werd gevraagd om een spel te ontwikkelen dat zij zelf graag zouden spelen. Er werd hen geen enkele beperking opgelegd en ze hoefden zich niet aan enige gametradities, gameplay en gewoontes allerhande te houden. Uit de daarbij gekregen carte blanche werd El Shaddai geboren.
De inspiratie voor het verhaal komt rechtstreeks uit het Book of Enock. Een Joods geschrift dat deel uitmaakt van de Dode Zee-rollen dan werd toegewezen aan Enoch, de achtergrootvader van Noah. Inderdaad, de man met zijn boot met daarop een overvloed aan dieren. In den beginne had God zeven engelen de opdracht gegeven om over de aarde te waken. Deze Watchers raakten over het verloop van de eeuwen steeds meer gefascineerd door de mens, totdat ze ervoor kozen om de Hemel te verlaten. Als straf voor het verraad zou God een zondvloed over hun geliefde aarde sturen. Maar Enoch protesteerde hiertegen. Hij kreeg één kans om de wereld te redden, maar daarvoor moet hij eerst de zeven gevallen engelen weten te verslaan.
Maar wat is nu zo anders dan anders? Op het eerste gezicht is El Shaddai een gewone third person action-adventure game met enkele platform elementen. Maar hier houdt al onmiddellijk de vergelijking met andere games binnen het genre op. Zowel de grafische stijl, de keuze aan wapens, de manier om het personage te besturen, de totale achterliggende denkwijze, ... is van een kaliber dat we eerder nog niet tegenkwamen. En om al een eerste persoonlijke voorkeur te laten horen: dit zou wel eens goed kunnen aanslaan.
Laten we alle afzonderlijke aspecten eens van naderbij bekijken. Eerst en vooral de grafische stijl. Met een visueel talent als Takeyasu Sawaki die het team leidt, kon het niet anders dan dat er voor een aparte stijl gekozen zou worden. Wat we in de speelbare demo te zien kregen was niet de zoveelste tot in details uitgewerkte gigantische grote wereld. Nee, we kregen een gestileerde wereld te zien die enerzijds gestroomlijnd, maar toch natuurlijk of soms organisch overkomt en dat nog eens allemaal overgoten met een psychedelisch sausje. De personages zelf ademen dan weer de pure en onversneden Japanse anime uit. Het is moeilijk om de soms kleurrijke en anderzijds sobere beelden te verwoorden zonder al te lyrisch te worden. We raden dus zeker aan om de bovenstaande screenshots en trailer op de tweede pagina even te bekijken. Zo zul je al onmiddellijk zie hoe mooi, maar tegelijk ook anders het spel er uitziet.
Maar nu het spel zelf. Zoals al bekend ben jij Enoch en moet je zeven gevallen engelen achterna. Je start ongewapend aan je queeste. Tijdens vijandelijke ontmoetingen kun je je tegenstander echter beroven van hun wapens. Er zijn in totaal drie wapens beschikbaar, en je kunt slechts één wapen tegelijk met je meedragen. Wat opnieuw totaal anders is dan de overvloed aan wapens bij de meeste andere games. Tijdens de demo kon ik al de Arch en de Gale uitproberen. Daarnaast is er ook nog de Veil. Volgens wat de makers mij verzekerden, is het wapengebruik wat te vergelijken met blad-steen-schaar. Elk van de drie wapens heeft zo zijn voor- en nadeel. Zo is de Arch het meest effectief tegen de Veil, de Veil dan weer tegen de Gale en de Gale werkt het best tegen de Arch.
De Arch is een gebogen zwaard met als extraatje dat je er ook een korte tijd mee kunt zweven. De Gale is een soort ring bestaande uit iets wat er uitziet als darts pijltjes. Deze kun je in sneltempo op je vijand afsturen. Dit is tegelijk ook het lichtste wapen van de drie. En dit brengt ons bij het laatste wapen, de Veil. Hoewel dit het traagste en zwaarste wapen is, brengt het wel de beste bescherming en de zwaarste schade aan de vijand toe. Extra is nog dat elk wapen onrein wordt wanneer je het te lang gebruikt. Een onrein of corrupt wapen is minder krachtig. Je zult dus regelmatig het wapen terug moeten zuiveren, purifying heet dat.