Fable: The Journey
Met Kinect de teugels van Albion in je hand.
Wanneer je tijdens een editie van de E3 te horen krijgt dat Peter Molyneux aanwezig is, dan weet je dat er wat speciaals op je te wachten staat. Of het nu onmogelijk ambitieuze projecten zijn - zoals eeuwig groeiende digitale bomen - of titels die de mogelijkheden van een nieuwe technologie in de kijker zetten - het nooit uitgebrachte Milo & Kate voor de Kinect -, de Brit weet zich altijd wel binnen de top vijf van gespreksonderwerpen in de wandelgangen van het Los Angeles Convention Centre te wurmen.
Ook dit jaar lukte het hem weer met de aankondiging van Fable: The Journey, een spel binnen de reeks dat enkel en alleen met de Kinect sensor speelbaar zal zijn. Meestal worden dat soort spin-offs niet door het kostbare brein achter het origineel behandeld, maar in dit geval is het Molyneux zelf die net zo enthousiast als altijd zijn allereerste game voor de bewegingssensor van de Xbox 360 aan ons voorstelt. Ik schuif met hem aan tafel, elk een lekkere cocktail in de hand, en luister gebiologeerd naar zijn profetie rond toekomstig speelplezier.
De verhaallijn in Fable: The Journey zal zich een tijdje na deeltje drie afspelen, maar heeft in principe weinig te maken met al hetgeen er in het verleden plaatsgevonden heeft. De grootste verbindende factor is dat het spel nog steeds het fictieve Albion als locatie gebuikt, een wereld waarin magie en fantasie schering en inslag zijn. Daarnaast keert de wijze Theresa terug in The Journey, en ze lijkt opnieuw een rol als raadgever op zich te nemen. En wees er maar zeker van dat elke vorm van bijstand welkom zal zijn.
Deze keer kruip je namelijk niet in de huid van een personage waarvan je al meteen weet dat het een held zal worden, maar vertolk je de rol van en onbenullige koetsier die '"toevallig" verzeilt raakt in het avontuur van zijn leven. En zo weet je precies evenveel als wij over het verhaal van Fable: The Journey. Over naar de gameplay, want daar valt toch wel het één en ander over te vertellen.
Zoals je wel kon denken sinds je het woordje Kinect zag opduiken speel je Fable: The Journey zonder een controller te bedienen. Je handen heb je namelijk nodig om heel wat andere dingen te doen. En nog voordat wij identiek dezelfde vraag aan Molyneux konden stellen zei de man: "maar wil er eigenlijk wel iemand Fable met behulp van de Kinect spelen?" De rondvraag daaromtrent door Lionhead Studios eindigde blijkbaar niet al te positief, want één op de tien gamers liet slechts verstaan dat het implementeren van Kinect goed zou passen binnen de reeks.
Zoiets moet je natuurlijk niet tegen een man als Molyneux, iemand die het mogelijk maken van het onmogelijke eventjes tijdens afwas doet, zeggen. "Ik besliste al snel dat het wél mogelijk zou zijn om een Fable ervaring met de Kinect te ontwikkelen, maar om dat te doen zou het spel moeten draaien rond emoties," aldus Molyneux. "Bovendien mag de manier waarop je je door de spelwereld voortbeweegt niet al te ingewikkeld zijn, terwijl je de vrijheid moet krijgen om allerhande dingen te ontdekken wanneer jij daar zin in hebt." Dat zijn drie beloftes die op nog geen halve minuut in één zin gemaakt werden, en wij besloten om ze stuk voor stuk samen met meneer Molyneux te bespreken.
Allereerst vroegen we aan de man hoe hij precies emotie in Fable: The Journey wou stoppen, en we kregen een antwoord dat best interessant was. In de eerste plaats is de relatie tussen de koetsier - de speler dus - en zijn paard extreem belangrijk. Om je doorheen Albion voort te bewegen doe je met je handen alsof je de teugels van je paard vastgrijpt. Om je kar sneller te laten gaan laat je de teugels zwiepen, terwijl remmen gelijk staat aan het terugtrekken van je ingebeelde, touwvormige stuur. Natuurlijk kun je je paard zodanig afmatten dat hij met een zielige blik op z'n gezicht achter zich zal kijken, wat voor de dierenliefhebbers onder ons al genoeg moet zijn om te spreken van een emotioneel meesterwerk.
Wij waren echter meer onder de indruk van het Lifeforce mechanisme, dat onmiddellijk de goedzakken van de snoodaards zal onderscheiden. Elk levend organisme in Albion heeft namelijk Lifeforce in zich zitten, een goedje waarvan onze avontuurlijke koetsier gebruik kan maken om zichzelf sterker te maken. Eekhoorns, bloemen en bijen - alles wat niet van steen gemaakt is kan geoogst worden. Op zich is dat ook helemaal geen probleem, want blijkbaar kunnen alle organismen best wel wat Lifeforce missen. Niet al teveel, maar net genoeg om samen met de kracht die onze onwaarschijnlijke held uit andere dieren en planten haalt gaandeweg sterker te maken. Je kan er echter ook voor kiezen om het organisme waaruit je de Lifeforce trekt dood te maken door tot op de laatste druppel door te gaan, waardoor je dus erg snel een grote dosis van het goedje in je bezit krijgt.