Final Fantasy XIII
Geen ongeluksgetal.
Ondanks de enorme diepgang die we hier hebben voorgesteld, speelt alle actie toch erg vlot af. Schuldige hiervoor is de nieuwe ATB-meter die je acties oplijst en dan in één keer allemaal uitvoert. Drie personages die elk vier acties in sneltempo uitvoeren terwijl ook de vijanden uiteraard proberen tussen te komen leidt tot een vliegensvlugge opeenvolging van coole moves en magische effecten. De magische spreuken vliegen om je oren dankzij de afwezigheid van mana. Sommige stevige spreuken nemen meer actieslots in op je meter om de combat gebalanceerd te houden. Je merkt wel dat we bijzonder te vinden zijn voor de manier waarop je personages nu evolueren en de actie in beeld wordt gebracht.
Uiteraard wordt er heel wat in beeld gebracht. Square Enix heeft er alles aan gedaan om een fantasievolle wereld te scheppen en dat merk je. Weg met een deel van de oude typische fantasy-vijanden, tijd om met een heel nieuw gamma af te komen. De wereld wordt op een magistrale manier voor je ogen geprojecteerd en er zit enorm veel variatie in de verschillende delen. Van kristallen meren die een intrigerend lichtspel teweeg brengen en oude ruïnes compleet overwoekerd door onkruid tot prachtige weidse landschappen die plots voor je neus liggen nadat je een bergpas achterwege laat. Elk gebied in Final Fantasy XIII heeft een unieke stijl en een eigen fauna en flora meegekregen. Het merendeel van de mappen is ook bijzonder weids, enkel in het eerste deel van het spel voel je soms een bekrompen atmosfeer die door de lineaire paden verder versterkt wordt.
Storen doet het echter niet, want de afwerking is nagenoeg subliem. Hier en daar merk je een korte vertraging of een model dat niet perfect is afgewerkt, maar de ervaring om rechtstreeks in deze uitgebreide fantasiewereld ondergedompeld te worden doet je dit al snel vergeten. Het kan nog beter moesten de (korte) laadtijden helemaal weg zijn en moest de Xbox360-versie evenveel liefde hebben gekregen als haar PS3-broertje.
Geen kritische noot te bespeuren als we het over de soundtrack hebben. Er vloeide vooraf liters digitale inkt over het toevoegen van Leona Lewis, maar eerlijk gezegd kan men de makers hier niets verwijten. De soundtrack is ontegensprekelijk af en staat vol epische, up-tempo of emotionele muziek. Muziek en beeld gaan hand in hand en het samenspel is een feest voor oor en oog.
Waartoe leidt dit alles dan? De combat is vernieuwend, de AI doet goed zijn werk zodat je frequent moet oppassen voor een gewisse dood. Actie en verhaal wisselen elkaar af. In de eerste twintig uur gebeurt dit op een heel lineaire manier en word je voorzichtig bij de hand gehouden, maar het stoort zeker niet omdat het verhaal een goed tempo weet aan te houden. Zoals elk hoogcultureel product moet je Final Fantasy XIII ook een beetje laten rijpen, hij wordt beter naargelang je vordert. Als je uiteindelijk 60 uur hebt gespendeerd aan een titel die je constant weet te entertainen, dan weet je dat je hier een unieke game bezit.
Het lef om iets nieuw te proberen en het concept te laten slagen, dat is de kern van Final Fantasy XIII. De eerste poging om iets nieuw te doen met de next-gen consoles is een schot in de roos wat ons betreft. De gameplay varieert sterk van de voorgaande, bevat meer actie tijdens de gevechten, maar imponeert evenzeer dankzij een sterk en uitgesponnen verhaal doorheen de rest van het spel. Daarbij komen nog de fantastische visuals, de diepgang, de iets uitdagendere moeilijkheidsgraad…een fantasie die tot leven komt voorwaar! Tien omdat we ons elk moment van de rit hebben geamuseerd en steeds een stap verder wilden trekken door de boeiende wereld van Cocoon.