Gamemuziek - Van deze nummers krijgt de redactie kippenvel
De redacteurs maken hun selectie.
Gerudo Valley - Koji Kondo (The Legend of Zelda: Ocarina of Time)
Er zijn weinig games die mijn fantasie zo prikkelen als Zelda, en Koji Kondo's muziek heeft daar een groot aandeel in. Keer op keer toont hij dat de beste nummers geen toeters of bellen vereisen, maar enkel een ijzersterke compositie. Neem Ocarina of Time: met niets dan blikkerige Nintendo 64-MIDI's schreef hij misschien wel de beste muziek van de serie. Sluit je ogen, en Gerudo Valley is een mysterieuze tango die je meeneemt naar een woestijn vol gevaar. Maar luister naar datzelfde nummer in een orchestrale versie en kippenvel is gegarandeerd. Net als Zelda op zijn best doet dit je in sprookjes geloven.
The Best is Yet to Come - Rika Muranaka en Aoife Ní Fhearraigh (Metal Gear Solid)
Shadow Moses. De zon komt op. Oude veteraan Solid Snake heeft op gruwelijke wijze moeten afrekenen met zijn verleden. Hij heeft niet lang meer, maar voor het eerst heeft hij vrede met zichzelf. The Best is Yet to Come is niet enkel het perfecte slotstuk voor een destijds unieke game, maar ook een fantastisch leitmotif voor Snake zelf. Eerder in de game vertelt een gemartelde Snake aan Naomi zijn herinneringen aan haar broer, de door Snake gedode Grey Fox. Langzaam klinken echo's uit Muranaka's compositie door, en het resultaat is een van de meest menselijke momenten uit Kojima's serie. The Best is Yet to Come is zowel de melancholische spookzang van iemand die te veel gezien en gedaan heeft, als de belofte dat er nog steeds hoop is.
Earth - Jesper Kyd (Assassin's Creed 2)
Jesper Kyd, wat kan de man niet? Van de Hitman-serie tot Freedom Fighters, zijn muziek is veelzijdig maar altijd herkenbaar - en geen nummer vat zijn werk zo goed samen als Earth. Historische zang, een opbouwende klassieke compositie en een ondertoon van vervreemdende elektronische ambient: Earth brengt al Kyd's kenmerken samen in vier minuten die perfect Ezio's verhaal en de Italiaanse Renaissance vatten.