Ghost Trick: Phantom Detective
Beginnen met een 'Game Over'.
Adventure games, het is een genre apart. Een genre dat zijn hoogdagen vierde op de PC in een tijd toen LucasArts nog aan de top stond en Michael Jackson nog zwart was. Helaas, alles komt uiteindelijk ten val en halverwege de jaren '90 was het de beurt aan dit genre. Ongeveer op hetzelfde moment wanneer de consoles mainstream begonnen te worden en 3D-modelling de nieuwe standaard werd. In hoeverre dit alles een rechtstreekse invloed had op adventure titels, zou ik je niet kunnen zeggen. Wat ik wel weet, is dat het genre al een tijdje bezig is met een kleine heropleving, niet op de PC - oervader der oervaders - maar wel op Nintendo's DS. Na enkele toppers gescoord te hebben met Professor Layton en Ace Attorney, waagt ook Ghost Trick zijn kans om een plaats te scoren tussen deze eigenzinnige avonturen.
Dus, met wat voor expositie krijgen we deze keer te maken? Geen advocaat met flitsend manga-haar of voorname archeologen met een minderjarige meeloper. Maar wel... Een lijk. Jawel, mocht de titel te subtiel zijn naar je smaak: de game begint met jouw vers afgeknalt lichaam te midden van een vuilnisbelt. Dit zorgt ervoor dat de protagonist in deze game een spook is dat het mysterie van zijn eigen dood tracht te achterhalen. Geen probleem, zou je denken, op één punt na: hij is zijn geheugen kwijt. Nee, zelfs deze titel kan niet ontsnappen aan het grootste cliché uit de geschiedenis der vertellingen. Gelukkig wordt het met voldoende tact behandeld waardoor we het overdadig gebruik van dit overdreven simpel vrijgeleidermechanisme best willen aanvaarden.
Wat valt er nu precies te beleven? De dooie pier uithangen is niet meteen 's werelds meest actieve bezigheid. Wel, niet getreurd, het blijkt namelijk dat jij één van de uitverkorenen bent - ja, ik weet het, doe gewoon even mee - die de krachten van de dood kan gebruiken. Dit alles wordt overigens zorgvuldig uitgelegd door een oude bureaulamp (don't ask). Concreet betekend dit twee zaken. Om te beginnen kan je elk levenloos object bespoken en - in sommige gevallen - manipuleren. Zo dubbelen telefoons ook als teleportatiemiddel om naar andere locaties te geraken. Je tweede kracht is het ombuigen van het tijd-ruimte-continüum met de mogelijkheid om tot vier minuten terug in het verleden te springen. Niet alleen handig om Einsteins relativiteitstheorie aan je laarzen te lappen, maar ook een leuke 'fuck you' richting alle deterministen van onze samenleving.
Het hoofddoel van deze manipulatietechniek is namelijk het veranderen van lotsgebeurtenissen. Het is niet omdat jijzelf tot wormenvoer gereduceerd bent, dat je naasten hetzelfde moet overkomen. Soms moet je informatie verzamelen of simpelweg een doorgang vinden. In dat geval komt het er op aan je krachten te gebruiken om een weg te vinden van punt A naar B. Enerzijds door gewoon alles te bespoken en kijken wat het effect is, anderzijds door het gedrag van je omgeving (en zijn personen) te analyseren en voor je eigen goed te gebruiken. Andere keren - en dit zijn de meest interessante - is er iemand de pijp uit gegaan en moet jij Pietje De Dood zijn trofee afsnoepen. Eerst krijg je het volledige verloop te zien hoe de arme stakker van dienst aan zijn einde kwam, waarna jij en je krachten tussenbeide moet komen om het lot te veranderen. Geen nood, je kunt wanneer en zo vaak je wilt opnieuw proberen.
Alles speelt zich trouwens af over het verloop van één nacht. Spook of niet, je tijd op aarde blijft beperkt. Zodra de zon opkomt, verdwijnt onze transparante held in het niets. Dat tijd een groot element speelt in de game, is dus een understatement. Toch nog even een geruststelling voor mensen die het in hun broek doen zodra een metertje begint te lopen: er is geen onvergeeflijk timer-systeem aanwezig. Het tijdsverloop is verbonden aan de vaste sequentie handelingen uit het verleden, niet aan de zandloper die prominent op je scherm staat te pronken. Daarbij, een herkansing vraagt niet meer dan een simpele druk op de knop. Daarnaast blijft de tijd stilstaan zolang je jouw 'spokenzicht' actief zet, denktijd genoeg dus. Doordat het hele gebeuren zich in één nacht afspeelt, volgen de talloze plotwendingen elkaar in hoog tempo op waardoor de game je handheld niet zal verlaten eer de credits over je netvlies rollen.
Meer kan ik over het verhaal niet kwijt, alle andere info zou een spoiler zijn. Weet gewoon dit: het is een minutieus ineen geknutseld verhaal met tal van individuen die hun rol spelen in een groter geheel. Een stukje klassieke noir-detective, een vleugje Christopher Nolans 'Momento' en een dikke laag heerlijke nonsens. De dialogen zijn vlot geschreven en zitten gewoon vol humor. Let wel, het gaat nog steeds om een 12+ game, dus verwacht niet dat onze spookvriend een bezoekje aan de vrouwenkleerkamers zal brengen. Net zoals Ace Attorny of Professor Layton zou je de titel naast 'adventure' ook het genre 'visuele novelle' of 'interactieve novelle' kunnen toewijzen. Dit wil natuurlijk ook zeggen: tekst, veel tekst. Je bent ervoor of niet.