GTA IV: The Ballad of Gay Tony

Toen Grand Theft Auto IV anderhalf jaar geleden op de markt verscheen werden we allemaal uit onze stoel geblazen. Grafisch hadden we met een parel van een spel te maken vol met subtiele details die ervoor zorgden dat Liberty City meer dan ooit aanvoelde als een levende stad. Deze uitspraak kwam ook al ten tonele toen het origineel in 1997 – we worden oud – het digitale evenbeeld van New York City in 2D weergaf, en hetzelfde verhaal kwam naar boven toen Rockstar Games ons met Grand Theft Auto III liet zien tot wat de PlayStation 2 allemaal in staat was. Die laatste titel kreeg nog opvolging in de vorm van het sublieme Vice City en het eerder over-the-top San Adreas. The Ballad of Gay Tony – de allerlaatste uitbreiding voor GTA IV – voelt aan als een mix tussen de twee laatste edities binnen de GTAIII-trilogie, en daar zijn we niet bepaald rouwig om.

In The Ballad of Gay Tony neem je de rol aan van Luis Lopez, een Amerikaan met Dominicaanse roots die Tony Prince – een homoseksuele clubeigenaar – bijstaat in al zijn ondernemingen. De ene keer gaat Luis op pad als een keurige business partner, terwijl hij een uurtje later zijn shotgun erbij haalt om enkele puntjes die besproken werden tijdens de zakenlunch nog eens extra te 'onderstrepen'. Naast het werk dat Luis verricht voor Tony moet hij ook nog eens rekening houden met de erbarmelijke financiële status van zijn moeder en enkele vroegere vrienden die op het slechte pad terecht zijn gekomen. Inhoudelijk valt er met andere woorden genoeg te beleven in The Ballad of Gay Tony, en de uitbreiding zal dan ook makkelijk zo'n acht uur van je vrije tijd in beslag nemen.

De relatie tussen Luis en Gay Tony is er eentje van geven en nemen. Beide heren voelen elkaar duidelijk perfect aan en weten vaak zonder er veel woorden aan vuil te maken waarop het staat. Ongeacht wat de titel je doet denken is de relatie tussen deze twee personages niet meteen verbonden aan lieflijke gevoelens. Tony Prince mag zich dan wel aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht, het is niet zo dat deze uitbreiding volzit met stigmatisering rond homo's. Integendeel zelfs, zoals we dat ondertussen van Rockstar gewoon zijn gaat men op de juiste manier om met het het hele gay-aspect zonder daarbij nodeloos tegen de schenen van iemand te stampen. Er zitten zeker heel wat grappen rond homo's in het spel verwoven en de bekende clichés worden niet bepaald ontkracht, maar The Ballad of Gay Tony is zeker niet meer – of minder – controversieel dan de gehele GTA-reeks ooit was.

Belangrijker dan dit alles zijn de vernieuwingen die Rockstar weer aan de ondertussen gekende formule van GTA IV toevoegt. Wat meteen opvalt is dat de verhaallijn van The Ballad of Gay Tony op subtiele wijze verweven is met die van Nico Bellick en Johnny Klebitz. Het spel gaat zelfs van start tijdens de bekende bankoverval uit Grand Theft Auto IV, waar Luis Lopez een van de gegijzelden was. Anderhalf jaar geleden hadden we nooit gedacht dat het hoofdpersonage uit de laatste uitbreiding toen gewoon voor onze neus stond, en ook dit bewijst alweer dat Rockstar op alle vlak erg goed weet waarmee het bezig is.

Dat merk je ook aan de nieuwe personages die naast het duo Lopez en Prince binnen het spel geïntroduceerd worden. Het is vooral de extravagante en ongelofelijke grappige Yusuf Amir die de show steelt. We zagen hem als eens eerder opduiken in een trailer, maar ook tijdens het hele verloop van The Ballad of Gay Tony deed deze immigrant uit Dubai ons een paar keer hardop lachen. Mori, het – letterlijk – kleinere broertje van bodybuilder Brucie, voelt net zo goed aan als een waardevolle toevoeging aan de toch al erg sterke cast van GTA IV. Het is echter pas wanneer al deze personen missies beginnen aan te bieden dat je gaat merken dat The Ballad of Gay Tony de reeks afsluit met een gigantische knal.

In de inleiding hoorde je al dat deze uitbreiding gevoelsmatig tussen Vice City en San Andreas ligt, en dat komt door de opbouw van de opdrachten waaraan je zult deelnemen. Anders dan in The Lost and Damned is zowat alles wat je doet een stuk luchtiger, om soms zelfs als volledig krankzinnig aan te voelen. Van een burg op een rijdende trein springen om vorvolgens een wagon te kapen met een helikopter, een tank stelen die door de lucht wordt getransporteerd met behulp van...een helikopter en een compleet schip naar de zeebodem bombarderen met een...euh...helikopter. Je ziet het al, vliegen speelt een erg grote rol in The Ballad of Gay Tony, en speciaal daarom heeft Rockstar een old time favorite uit het verleden teruggebracht naar GTA IV.

Vanaf nu is het namelijk mogelijk om uit elke helikopter te springen om vervolgens een valscherm uit je rugzak tevoorschijn te toveren. Dit nieuwe stukje gameplay gebruikt de ontwikkelaar als basis voor enkele van de meest interessante missies, maar ook voor spelers die liever gewoon wat verderf zaaien in Liberty City is de parachute een prachtige toevoeging. Opeens is het mogelijk om op de hoogste gebouwen van de stad te landen die je ongetwijfeld nog nooit had opgemerkt. Er zijn zelfs een hoop optionele missies verbonden aan het valschermspringen waarbij je doorheen ringen moet vliegen of op rijdende voertuigen moet langen. De besturing van de parachute vraagt wat gewenning, maar die instapdrempel maakt het tot een goed einde brengen van de uitdagingen net spannend.