Just Cause 2

Grand theft Auto meets Far Cry, dat is de basis van Just Cause 2. Wel, het originele Just Cause is de basis van het vervolg, maar niet veel mensen hebben deze titel verkend. Begrijpelijk, want het spel had heel wat zwakke punten naast een sterke kern. Het is Pasen en zoals een goede kerkvader die het even zonder kinderen moet stellen zijn wij vergevingsgezind. Just Cause 2 kon wat worden, daar waren we allemaal van overtuigd.

Voor de tweede keer op rij krijgen we de kans om een gigantisch uitgemeten eiland, Panau, te verkennen en chaos en paniek te zaaien naast de obligatoire missies. Sandbox mode dus op een groot speelveld, leuk zo…of niet? Wel, de eerste uren sta je zeker en vast met verstomming te kijken naar al wat er op je afkomt. De open wereld wordt goed beheerd zodat je als speler steeds één of meerdere doelen op het oog hebt.

Die doelen zijn lekker rechtlijnig, kill die commandant, vernietig een raketinstallatie, maak de SAM-missiles onschadelijk, zoek paaseieren in die bepantserde tank ginds daar. Just Cause 2 is dan ook een enorm doorsnee actiegame. Er zit geen bullet time in, geen geavanceerde AI-technieken, geen tactische team-based manoeuvers…maar we gaven er ook amper om. De game is namelijk zo leuk en biedt zoveel toffe mogelijkheden aan om dood en vernieling te zaaien dat we steeds onze bezigheid hadden. Het leukste aspect is zonder meer cruisen tussen de missies door.

Dit komt doordat je zo hard het gevoel hebt door een open wereld te reizen. Grand Theft Auto bestond uit drie-vier erg aparte wijken, Just Cause 2 telt er honderden. De map is immens groot en je kan urenlang door de wildernis zwerven en bergen beklimmen om van het ene eind naar het andere te geraken. Dat is op zich natuurlijk niet zoooo tof, maar Just Cause 2 is opgebouwd rond snelle arcade fun, dat merk je snel.

Het terrein mag dan wel immens groot zijn, en zelfs met je een auto of truck doe je er vrij lang over om tussen de grote steden te pendelen, maar Just Cause 2 gebruikt ook het luchtruim. Er zijn helikopters beschikbaar, apache’s, kleine en grote vliegtuigen en er is steeds je parachute en je grappling hook. Deze vreemde combinatie laat je toe om jezelf steeds een heel eind vooruit te katapulteren zolang je een punt ziet waaraan je je kan vasthechten. De wetten der physics werden hier en daar overschreden, maar het resultaat werd er alleen maar leuker op.

Er gaat niets boven een rit over de autostrade waarbij je jezelf plots weg katapulteert uit je auto, je haak gebruikt om je richting een boom te trekken, loslaten, parachute openen en via de wand van een berg je rustig omhoog werkt waardoor je heel wat kilometers autostrade (en bergdorpjes) overslaat.

Maar wat is de bedoeling van Just Cause 2 nu eigenlijk? De held in het verhaal moet de ware aard van een geheim agent ontaarden en de regering van een eilandstaatje lam leggen. De hoofdmissies komen slechts met regelmaat voor en worden pas beschikbaar wanneer je voldoende chaos hebt veroorzaakt, een gameplayterm die ervoor zorgt dat je gedwongen wordt een heleboel sidequests te doen. Nu, ere wie ere toekomt…je moet de sidequests niet doen, je kan even goed alle dorpen binnenstormen of willekeurige overheidsinstallaties vernietigen, maar wij prefereren voor iets meer variatie via deze optionele missies.