Mass Effect 2

Laat er geen twijfel over bestaan: ik vond Mass Effect een geweldig spel. Bioware introduceerde ons niet alleen tot een originele sci-fi wereld vol met nooit eerder geziene alienrassen, prachtige planeten en een verhaal om u tegen te zeggen, het spel zette ook een nieuwe standaard voor westerse RPG’s met een vernieuwd dialoogsysteem, spectaculaire gezichtsanimaties en de ambitieuze missie om elke speler een unieke spelervaring te geven. Persoonlijk vond ik met m’n Mako over het maanlandschap rijden om plots de Aarde over de horizon te zien verschijnen één van de beste gamemomenten van 2007.

Er mag echter ook geen twijfel bestaan over het feit dat Mass Effect uiteindelijk een ruwe diamand was. Bioware viel ten prooi aan zijn eigen ambities. Alle aspecten die Bioware voor de release uitvoerig besproken had en die Mass Effect moesten onderscheiden van de andere westerse RPG’s waren in orde. Helaas had Bioware geen geld en/of tijd, we zullen het nooit weten, om ook de minder besproken gedeeltes van het spel op punt te krijgen. Side-missions waren misschien voltallig in aanbod maar waren belachelijk eentonig. De kleinere planeten die we konden ontdekken zagen er allemaal hetzelfde uit en alle kolonies in het universum bestonden uit dezelfde pre-fab gebouwen. Niet meteen motiverend om op ontdekkingsreis te gaan dus.

Ook de user interface van het inventorysysteem, toch niet onbelangrijk in een RPG, was ronduit een ramp (en gelukkig gefixed in de PC-versie van het spel). Verder ging al die grafische schoonheid gepaard met technische mankementjes zoals texture pop-in en waren minuutlange laadtijden, vermomd als liftritjes, te vaak aanwezig in het spel. Op gameplay vlak was de besturing tijdens gevechten vaak nogal onhandig en mixte het RPG-aspect van de game niet altijd goed met wat aanvoelde als real time shooter-elementen.

Dat zijn echter dingen die niet onoverkomelijk zijn voor een developer en de logica dicteert dat dit soort kinderziektes in sequels meteen opgelost raken. Gelukkig volgt Bioware deze redenering en zei al voordat Mass Effect 2 goed en wel voorgesteld werd dat ze oplossingen hadden gevonden voor de texture pop-in en de lange sessies in de lift die laadtijden moesten verhullen. De oplossing voor dat laatste is volgens recente berichten wel gewoon het invoegen van een ouderwets laadscherm maar goed, een finaal oordeel daarover houden we voor de uiteindelijke review.

Belangrijker echter was de belofte van Bioware dat de keuzes die je maakte in de loop van Mass Effect niet enkel het verhaal zal beïnvloeden in dat spel maar ook dat van de daaropvolgende twee games in de franchise. Het eerste deel voldeed, voor zover we konden meten, ook op dit vlak maar nu komt met de release van deel twee de echte test. Bioware houdt vol dat Mass Effect 2 de aanwezige savegame van ME zal bekijken en dat die het spel danig zal beïnvloeden.

Het is belangrijk dat Bioware dit gedeelte van de sequels juist krijgt. Op dit vlak falen zou niet enkel een stuk van het speelplezier van Mass Effect 2 ondermijnen, het zou zelfs retroactief de goede herinneringen aan Mass Effect 1 kunnen vergiftigen. Het valt namelijk niet te ontkennen dat de belofte dat elke actie die je ondernam in het verhaal gevolgen zou hebben die je tot Mass Effect 3 nog zou voelen meer gewicht gaf aan de manier waarop je door het spel ging. Als blijkt dat het niet werk zoals geadverteerd, dan zouden veel acties die je ondernam in de game plots wel erg hol aanvoelen.

Gelukkig lijkt het erop dat Bioware dit beseft en hier veel aandacht aan besteed. Producer van Mass Effect 2 Casey Hudson vertelde namelijk in een interview dat je savegame alle details van je progressie bijhoudt. “Het gaat niet gewoon om welk einde je had, of welke grote keuzes je gemaakt hebt. Die dingen zouden we ook te weten kunnen komen door bij het begin van het spel gewoon vragen te stellen over wat je gekozen hebt in het vorige spel en van daar gewoon verder gaan. Het zijn letterlijk honderden dingen [die we bijhouden],” zei hij.

De man gaat vervolgens verder om te beschrijven dat Bioware zelfs variabelen heeft voor welke woorden je gebruikt in conversaties en kan bepalen welke art, geluid en muziek je tegenkomt in het spel aan de hand van je savegame, al is het waarschijnlijk beter om dat met een serieuze korrel zout te nemen en dat te lezen als een ‘wat als’-droom van de beste man. Dit wordt nog eens versterkt door het feit dat Bioware niet onderuit kan aan het feit dat niet iedereen die Mass Effect 2 zal spelen Mass Effect 1 (uit)gespeeld heeft. Als oplossing voor deze groep gamers heeft Bioware aan het begin van het spel een vragensessie toegevoegd. Exact de soort vragensessie waarvan meneer Hudson insinueerde dat het in vergelijking met het importeren van een savegame te beperkend zou zijn voor de mogelijke variaties in het spel. Over de werkelijke uitvoering hiervan zullen we pas eind januari kunnen oordelen.