MotorStorm: Arctic Edge

Het begint buiten stilaan kouder te worden, en dat merken we ook aan de spellen die in deze periode in de winkelrekken verschijnen. Zo komt binnenkort Uncharted 2: Among Thieves uit waarin je tijdens een aardig stuk van de game doorheen de sneeuw moet ploeteren, en datzelfde kan gezegd worden over het aankomende verkoopskanon Modern Warfare 2. Nadat we een sneeuwmissie in SOCOM: Fireteam Bravo 3 onder de loep konden nemen blijkt ook de PSP niet veilig voor de vrieskou, al moet je je winteroutfit pas echt bovenhalen in MotorStorm: Arctic Edge, een racer die zich nagenoeg volledig op een ijzig continent afspeelt.

MotorStorm kennen we als de bloedmooie racegame die bij de lancering van PlayStation 3 liet zien tot wat de console in staat was. Sommigen waren helemaal gek van het spel, terwijl tegenstanders het argument aanhaalden dat het vooral ging om een veredelde demo om het technische kunnen van Sony's machine in de kijker te zetten. Hoe je het ook draait of keert, in 2008 bracht men een vervolg uit in de vorm van Pacific Rift. Het toneel verschoof van dorre vlaktes naar weelderige jungles, en ook aan de gameplay werden enkele toevoegingen gedaan. Het was geen baanbrekend tweede deel, maar eerder een uitbreiding van de fundamenten die reeds aanwezig waren sinds het origineel verschenen was.

Nu de naam MotorStorm een gevestigde waarde is geworden lijkt de tijd rijp om de reeks naar de PSP te brengen. Dit is een trend die we de laatste jaren vaak zien gebeuren. Eerst laat een ontwikkelaar de consument met een bepaalde titel kennismaken op een TV-console, waarna het spel – mits relatief succesvol – de oversteek kan maken naar de PlayStation Portable. Daar is niets mis mee, al zouden we de rollen graag eens willen omdraaien...maar we zitten weer op een zijpad. Arctic Edge zal voor geoefende liefhebbers van MotorStorm aanvoelen als een vertrouwde thuiskomt, maar ook nieuwelingen doen er goed aan om deze titel in huis te halen.

Naar goede gewoonte gaat het spel van start met een mooi introfilmpje waarin je te zien krijgt dat een of andere rijke gek (dat gokken we maar) in het midden van een ijzige landvlakte een heus festival heeft opgezet. Het feest draait echter niet rond het beluisteren van muziek of je helemaal in een coma zuipen. Neen, het festival is opgericht om de meest doorgedraaide racers van over heel de planeet bij elkaar te brengen om rond te scheuren op één van de twaalf verschillende parcours. Denk hierbij echter niet aan het circuit van Zolder. De races waaraan je deelneemt zijn tussen besneeuwde bergen, onder watervallen en aan de rand van diepe ravijnen aangelegd.

Elk parcours heeft bovendien meerdere mogelijke routes die je kunt volgen, en zoals we dat kennen uit de vorige edities van MotorStorm is elke route net een tikkeltje beter toegankelijk voor een bepaald soort voertuig. Er zijn acht verschillende soorten bolides, gaande van de logge vrachtwagens tot de wendbare motoren. Nieuw binnen Arctic Edge zijn de sneeuwscooter, en de sneeuwruimer. Die eerste is vergelijkbaar met een quad, maar dan wat stabieler doordat je op rupsbanden rijdt. De sneeuwruimer is daarentegen een reusachtig ding dat maar moeilijk snelheid haalt, maar wel alle andere racers zonder al teveel problemen van de baan kan rammen.

Veel vernieuwing komt er echter niet kijken door de introductie van deze twee nieuwe voertuigen. Bovendien lijkt Arctic Edge een stuk vergevender te zijn als het aankomt op de keuzes die je maakt. Geen enkele route op de twaalf parcours zal voor onnoemlijk veel vertraging zorgen wanneer je erop rijdt met een voertuig dat daar eigenlijk niet thuishoort, terwijl dat in beide PS3-versies je vaak je kop zou kosten. Mede daardoor doet het spel tot ongeveer in de helft aan als te makkelijk. Zo konden wij tijdens de dertig eerste events elke keer winnen met één hand op onze rug. Gelukkig gaan je tegenstanders daarna wat pittiger racen en moet je meer op je tellen letten om met een gouden medaille naar huis te gaan.

In totaal zijn er drie verschillende soorten competities waaraan je kunt meedoen. Je hebt de standaard race waarin het de bedoeling is om als eerste over de eindmeet te komen, en hiermee zul je ook het meeste tijd doorbrengen. Om voor afwisseling te zorgen duiken er nu en dan Speed Run- en Time Ticker-evenementen op. In Speed Run moet je doorheen checkpoints rijden die seconden aan een aftellende klok toevoegen, terwijl het in Time Ticker draait rond punten verdienen. Men geeft bij het begin van de race aan hoeveel punten je moet scoren om te winnen, en naargelang je positie tijdens de race komen er sneller of trager punten bij op je teller. Beide varianten zijn leuk en onderbreken het standaard races meestal op de juiste momenten.