Patapon 3

Zelfs in deze tijden schijnen mensen nog steeds vreemd op te kijken wanneer een volwassen man zich in het openbaar zit te amuseren met een handheld. Daar zat ik dan, tijdens mijn dagelijkse pendelroutine op de trein, met een PSP tussen mijn handen geklemd. De zeldzame keren dat mijn aandacht weggetrokken werd van het scherm, werd ik meestal begroet door argwanende blikken (iets wat ook met mijn ongure verschijning kon te maken hebben, maar dat terzijde). Uiteindelijk kwam een langharige type tegenover mij zitten en vroeg: "Wel, lekkere metal of zo?" Bleek dat ik al die tijd al zat te headbangen...

Ik hoor jullie al denken: "Weeral die PATA PATA PATA PON? Opnieuw alle woordenschat uit het hoofd leren waarin alles op -pon eindigt?" Ja, eigenlijk wel. En waarom niet? Het origineel gaf een verfrissende kijk op zowel muziek, grafiek als gameplay - met een tweede deel dat het concept op een geslaagde manier verder polijstte. Maar we weten al langer dat de wereld van films en games voornamelijk bestaat uit trilogieën in plaats van tweeluiken, dus een derde deel kon gewoon niet uitblijven.

De speelstijl binnen het Patapon universum valt nog het best te omschrijven als een RPG/Strategiespel dat speelt volgens de mechaniek van een rhythm-game. Je krijgt controle over enkele wezentjes van de Patapon stam en door als oorlogstrommel te fungeren, kun je ze allerhande richtlijnen geven. Elk commando vraagt vier slagen, waarna het telkens vier slagen duurt om het uit te voeren. Een goed gevoel voor ritme is dus al even noodzakelijk als strategisch inzicht. Het aantal acties is relatief beperkt en de aanslagen voor elk bevel staan ten allen tijde onderaan weergegeven (God zij dank). De tactiek zit vooral in de samenstelling van je leger in combinatie met de timing van je acties.

"Patapon 3 laat de oude legerstrategie voor wat het is en gaat voor de RPG-aanpak...."

Een klassiek gevecht bestaat uit een wandeling van links en rechts, met alles op je weg dat met de grond gelijk gemaakt wordt. Een variant hierop zijn de grotten waarin meerdere gebieden worden doorlopen in één sessie. Er zijn ook nog andere missies die de nodige afwisseling bieden, denk aan een race of een torenstrijd. Uiteindelijk is het hoofddoel nog steeds hetzelfde als dat van de kip die de weg oversteekt: het bereiken van de andere kant. Het verschil zit hem vooral in de motivatie. Bij een torengevecht kan je winnen door ofwel de meeste punten te scoren in een bepaalde tijd, of door compleet de andere zijde van de basis te bereiken. Met alle gevechtstorens is een meer defensieve aanpak aan te raden. Bij een race is het dan weer andersom: ten eerste moet je de finish bereiken vóór de vijand, ten tweede moet dit gebeuren binnen het tijdslimiet, wat om een meer blitzkrieg-achtige tactiek vraagt.

Voor we doorgaan naar de nieuwigheden binnen de gameplay, rammen we er eerst nog een paragraafje expositie ertussen. Het verhaal is simpel maar genietbaar, met enkele serieuze ondertonen die altijd overschaduwt worden door een fikse dosis humor en absurditeit. Het plot bouwt verder op het einde van Patapon 2, waar het Patapon leger een kist vond die na een niet zo slimme Pandora-manoeuvre alle strijders in steen veranderde. Uiteindelijk komt een zilveren Hoshipon langs en schijnt zijn levenslicht over de onfortuinlijke bende. Ook de Hero wordt nieuw leven ingeblazen en wordt nu een regelrechte Superhero. Een superheld kan natuurlijk niet zonder zijn superschurken en ook deze komen in een variatie van kleuren en karakteristieken voorbij. Al snel krijg je te maken met een heethoofd beter bekend als Woedewolf en een sneeuwprostituee genaamd Stoutstaart. Bizarre namen zeg je? Ja, ik heb de Nederlandse optie eens geëvalueerd, problemen?

Een eerste verschil dat hier merkbaar wordt, is de verschuiving in protagonist. Patapon 2 introduceerde al de Hero Patapon, Patapon 3 gaat nog een stapje verder en maakt er een Superhero Patapon van door deze te fusioneren met Almighty. Voor de nieuwkomers: Almighty is de god van de Patapons en tevens de rol die je aanneemt in de vorige Patapon games - wat wil zeggen dat je voor het eerst in de reeks zelf een Patapon bent. Bij het begin van de game moet je dan ook in ware Pokémon-stijl kiezen tussen drie superhelden om van start te gaan: een verdediger, een boogschutter en een speerwerper. Net zoals in Patapon 2 is deze held de enige van je Patapons die na bepaalde tijd opnieuw tot leven komt als je eens in het stof bijt.

Naast de held die je zelf kiest, krijg je nog drie andere strijders met elk hun eigen basisklasse. "Is dat alles?" Ja, dat is alles, het bescheiden leger uit Patapon 2 heeft plaats gemaakt voor dit handjevol dappere strijders - een verlies dat overigens wel gecompenseerd wordt door een uitgebreid RPG-systeem (waarover straks meer). Ten slotte is er nog de vlaggendrager of Hatapon, deze is volledig vrij van RPG-invloeden en kan in het gevecht eigenlijk niets doen. Dit personage vervult de rol van levensbalk van je groepje. Om het even wie er neergaat of wie er nog overeind staat: als de Hatapon sneuvelt, is het zonder pardon terug naar de barakken.

Op naar het belangrijkste punt in dit artikel: "Wat voor nieuws biedt deze game dat er voor zorgt dat het niet in uitmelkerij vervalt?" Wel, in eerdere Patapon games was het overkoepelende Strategy-element zeer duidelijk: je had verschillende types Patapons, elk met hun eigen uiterlijk en kwaliteiten. Net zoals in elke doorsnee RTS-game ging je ten strijde met een leger dat je zelf had opgesteld uit verschillende eenheden. Nu de aantallen gezakt zijn tot een armzalige vier Patapons, lijkt daar weinig van in huis te komen. De oplossing: wisselen van genre. Patapon 3 laat de oude legerstrategie voor wat het is en gaat voor de RPG-aanpak. Een eerste aanwijzing vinden we al terug bij de Superhero Patapon, die nu de rol van volwaardig protagonist vervult - compleet met (een ietwat bescheiden) karakterontwikkeling. Het tweede aspect is natuurlijk het inwisselen van een leger tot een kleine groep aanhangers met (min of meer) een eigen identiteit, te vergelijken met de 'party' uit tal van Dragon Quests, Final Fantasy's of andere JRPG-titels.