Skip to main content

RIFT

Een MMORPG met ambitie.

Trion Worlds mag dan misschien wat groen achter de oren zijn, de artiesten en programmeurs waaraan de studio onderdak biedt, zijn dit allerminst. Velen hebben immers hun strepen verdiend bij andere MMORPG's voor ze zich verenigden onder de Trion Worlds-banier. Hun doel? De ultieme MMORPG ontwikkelen die ze zelf graag zouden spelen. Hun resultaat ligt dezer dagen in de rekken bij de softwareboer en de ervaring heeft de naam Rift meegekregen.

Rift speelt zich af in een wereld die Telara gedoopt werd en waar vanzelfsprekend niet alles rozengeur en maneschijn blijkt te zijn. Telara ligt namelijk op het kruispunt van zes verschillende Planes. Deze Planes kunnen aanzien worden als de thuishavens van de verschillende elementen zijnde Vuur, Water, Lucht, Aarde, Dood en Leven. Juist omdat Telara deze centrale positie inneemt, is het niet alleen erg rijk aan magische energie maar ook aan zeer diverse en weldadige flora en fauna. Allemaal erg positief ware het niet dat zes wereldverslindende draken in Telara hun nieuwe biefstuk met friet en pepersaus hebben gevonden. Hoewel de wereld wordt beschermt tegen bemoeizuchtige draken en de verschillende planes door middel van een beschermende koepel, begint deze naderhand scheuren te vertonen. De huidige situatie zorgt dus voor heel wat onrust en het wordt tijd voor de speler om orde op zaken te stellen!

Je kruipt in de huid van een gevallen held die willens nillens uit het hiernamaals wordt teruggebracht om de wereld andermaal van de ondergang te behoeden. Dit kan gebeuren op twee manieren. Ofwel hebben de Goden zelf je weer wat leven ingeblazen en wordt je aanzien als één van hun kampioenen, één van de Uitverkorenen. In dat geval schaar je je onder de banier van de Guardians, de koorknapen van Telara die geloof boven alles stellen.

Ben je niet zo godsdienstig ingesteld en val je liever terug op je eigen vernuft, dan vervoeg je beter de Defiants. De Defiants hebben het volledig gehad met de Goden en stellen hun vertrouwen liever in de wetenschap, gecombineerd met wat goeie, ouwe magie. Het duurt dan ook niet lang of enkele van hun Einsteins vinden ook een manier om de naamloze helden van weleer te doen herrijzen, en dit tot grote ergernis van de Guardians. Het spreekt dan ook voor zich dat het tussen de twee facties helemaal niet botert.

Beide groeperingen bieden drie verschillende rassen aan waaruit de speler kan kiezen. Bij de Guardians vinden we de Dwarves, de High Elves en de Mathosians (lees: Mensenras). Aangezien deze rassen al meegaan van het Baldur's Gate-tijdperk vind ik het jammer dat Trion Worlds hier niet wat vernieuwing aan de dag heeft proberen te leggen.

Op het eerste gezicht lijken ze dat bij de Defiants wel gedaan te hebben met klinkende rassen als de Eth, de Bamhi en de Kelari, maar ook hier nemen ze weinig risico's. De Eth zijn een nomadisch mensenras met een ietwat bruinere tint en de Kelari zijn in wezen afvallige High Elves met een blauwe huid. De uit de kluiten gewassen, paarse Bahmi lijkt dan nog het interessantste ras maar ook hier vindt je heel wat menselijke trekken terug. Trion Worlds dwaalt niet ver van de platgereden fantasie-paden af. Waar ze wel een pluim voor verdienen is de weelde aan opties die je krijgt om je personage van een passend gelaat te voorzien. Je kan je innerlijke Picasso de vrije hand geven en dat zonder afgrijselijke resultaten te bekomen. Voor spelers die geen zier geven om de kleur van de vingernagels of de lengte van de wimpers van hun avatar is er nog altijd de goeie, ouwe Randomize-knop.

Eenmaal je een toonbaar personage hebt, is het, zoals het een MMO betaamt, tijd om je klasse te kiezen. Op het eerste gezicht lijkt de keuze uit de onverbloemde viervuldigheid van de Warrior, de Rogue, de Cleric en de Mage een zeer mager beestje, maar gelukkig bedriegt de schijn. Je krijgt tijdens het spelen immers al erg gauw de keuze uit verschillende Souls. Souls zijn de zielen van machtige krijgers en magiërs waarvan jij als speler de krachten kan erven. Elk archetype heeft beschikking over acht Souls waar je er op elk moment in het spel drie van kan gebruiken. Een Warrior kan bijvoorbeeld kiezen voor de Riftblade-soul die wapenaanvallen combineert met krachtige spreuken, en daarnaast opteren voor een Paladin-soul om zichzelf ook te kunnen healen. Als derde soul kan hij dan kiezen voor Beastmaster zodat hij naast een wapenarsenaal ook beroep kan doen op een Spirit Beast die als pet fungeert. De mogelijkheden zijn legio maar ik stelde me wel de vraag of ze het niet beter op twee souls hadden gehouden.

Rift maakt er geen geheim van dat ze de strijd aangaan met World of Warcraft.

Je wordt immers met een heleboel skills om de oren geslagen en naarmate het spel vordert wordt het moeilijker om door het bos de bomen nog te zien. Ook omdat veel skills terug opduiken onder verschillende souls, met een verschillende naam maar met nagenoeg dezelfde werking. Ook in de soul-tree is driemaal geen scheepsrecht. De soul-tree fungeert ietwat zoals de talent-tree in World Of Warcraft. Je krijgt per level wat punten om dan te investeren in verschillende attributen per soul. Wat ik echter heb gemerkt is dat je nooit evenveel aandacht kan geven aan elke soul en algauw één van de drie gewoon links laat liggen. Natuurlijk is de derde soul op zich wel mooi meegenomen en voor de eeuwige twijfelaars en spelers die graag verschillende rollen aannemen, is dit een regelrecht geschenk uit de hemel.

Ook de graphics van Rift zullen op heel wat bijval kunnen rekenen. Age Of Conan zwaait misschien nog steeds de plak maar Rift komt toch aardig in de buurt. Het spel ziet er niet alleen erg afgewerkt uit maar ook erg interessant. De eerste zones lijken misschien het tegendeel te bewijzen door het standaard huisje, boompje, beekje, veldje op te voeren maar eenmaal je die ontgroeit bent, duiken heel wat sfeervolle locaties op. Van kurkdroge, steile rotsen tot ijsblauwe bergtoppen met heel wat moerassen en lugubere bossen tussenin. Ook Meridian en Sanctum, de hoofdsteden van respectievelijk de Defiants en de Guardians, zijn beiden sterke staaltjes architectuur, maar missen voorlopig misschien wat levendigheid en sfeer.

Spijtig genoeg zijn de graphics niet het enige wat opvalt, wanneer je Rift begint te spelen. Een groot minpunt zijn namelijk de ongeïnspireerde quests. Hoewel er een tijd was waarin quests zoals "Dood 15 wolven" en "Verzamel 30 griffioen-eieren" schering en inslag waren in allerhande MMORPG's, zagen die naderhand het licht en lieten ze zo'n quests gepaard gaan met een heleboel uniekere quest-ervaringen. Dit is niet het geval in Rift en het lijkt daarom ook een stap terug in een moeizame evolutie.