Rock Band 3
Boe-geroep of eindeloos applaus?
Toen Guitar Hero voor het eerst het levenslicht zag ontketende het ritmespel een nieuwe rage in gameland. Gamers werden geprikkeld om zich misschien wel voor het eerst serieus bezig te houden met muziek en genoten van het simpele spelconcept dat toch voor uren plezier kon zorgen. Maar naargelang het genre meer fans kreeg begonnen oudere en meer muzikaal aangelegde mensen hun ongenoegen te uiten. "De jeugd verspilt z'n tijd met het leren bespelen van speelgoedinstrumentjes in plaats van zich met het echte werk bezig te houden", klonk het uit verschillende richtingen. Enkele jaren later begonnen zelfs de oorspronkelijke fans te revolteren tegen het concept. "Pure uitmelkerij is het, terwijl de accessoires, weinig vernieuwende games en liedjesdownloads stijgen daalt het geldniveau in mijn spaarpot omgekeerd evenredig!". Kortom: donkere tijden voor het ritmegenre. Maar toen was er Rock Band 3.
Harmonix, de ontwikkelaar die het genre eigenlijk zowat heeft uitgevonden, kon de teloorgang ervan niet langer aanzien en besloot om daar iets aan te doen. Dat verwezenlijkten ze door het concept nieuw leven in te blazen op verschillende manieren, stuk voor stuk gebundeld in Rock Band 3. Vooraleerst: de implementatie van keyboards. Voor ongeveer 75 euro kan je een mini-keyboardje met 25 toetsen en whammy bar (om langgerekte noten wat dynamiek te verschaffen) dat speciaal ontwikkeld werd voor het spel aanschaffen. Je kunt er tevens gitaarstukken mee spelen door het als een gitaar vast te houden, en alsof dat nog niet genoeg is kun je het dankzij MIDI aan je computer koppelen zodat je het via programmaatjes kunt gebruiken als echt instrument. Wees er dus maar zeker van dat je waar voor je geld krijgt. Als je het wat realistischer wilt kan je zelfs echte keyboards (én drums) aansluiten op het spel via MIDI-aansluiting, maar dan heb je wel nog een afzonderlijk hulpstukje nodig.
En dat brengt ons naadloos bij de tweede en zonder twijfel grootste verfrissing binnen het genre: de Pro-modus. De makers hadden al lang de ambitie om je aan de hand van hun games een echt instrument te leren bespelen, maar ze waren er nog niet in geslaagd het volledig op punt te stellen. Tot nu. Pro-mode werkt met de keyboardcontroller en echte keyboards. Bovendien werd er een nieuwe plastieken gitaar ontwikkeld die maar liefst 104 knoppen bevat om de details van een authentieke gitaar zo goed mogelijk te simuleren. Dat schatje kost echter 120 euro, en met dat in het achterhoofd lijkt het misschien wijzer om al meteen voor een echte gitaar te gaan.
Maar dan kan je er geen Rock Band mee spelen. Of wel? 1 maart 2011 verschijnt in Amerika in samenwerking met Fender een echte Fender Squier-gitaar voor 270 dollar, die je net als de uitgebreide plastieken gitaar kunt gebruiken voor de Pro-mode van het spel. Een Europese releasedatum is nog niet bekend. Uiteraard is dat al een serieus bedrag, maar vergeet niet dat je dan een echte gitaar in huis hebt, en als je even in een muziekwinkel gaat kijken zal je snel merken dat de prijs-kwaliteit verhouding van het ding eigenlijk best nog meevalt. Wil je gebruik maken van de Pro-modus voor drums maar beschik je reeds over een plastieken drumstel? Geen probleem, dan kan je gewoon 1, 2 of 3 cimbalen aanschaffen die aansluitbaar zijn op het drumstel en je bent eveneens vertrokken. Voor 150 euro heb je het volledige Pro-drumpakket in huis.
Uiteraard zullen veel van deze accessoires buiten het prijsbereik liggen van de doorsnee gamer die gewoon met het spel wat plezier wilt beleven tijdens feestjes. Geen probleem, aangezien je het spel net zoals de vorige delen uit de reeks kunt blijven spelen. Met het kleine verschil dat je nu de keuze hebt uit een hele resem nieuwe plastieken gitaren ontwikkeld door Madcatz, bovenop het feit dat alle reeds verschenen instrumenten voor de Rock Band-reeks en zelfs veel Guitar Hero-instrumenten compatibel zijn met Rock Band 3. Bovendien kan je een keyboard ook voor de traditionele spelmodus gebruiken door slechts 5 toetsen ervan te gebruiken, en kan je nog steeds eender welke USB-microfoon gebruiken om te laten zien (lees: horen) hoe goed je het bombastische *kuch* stemgeluid van pakweg Freddy Mercury kunt imiteren. Het is echter wel zo dat wanneer je niet van plan bent Pro-instrumenten aan te schaffen en je reeds over een andere ritmegame beschikt, de aankoop van Rock Band 3 iets minder te rechtvaardigen is. Het is namelijk vooral Pro-mode (waar we verder in dit artikel zeker nog op terugkomen) die dit spel zo uniek maakt.