Shattered Horizon

De versplinterde horizon uit de titel is een slagveld tussen de sterren. Na de catastrofale explosie van de maan (!) wordt de helft ervan in een baan rond de Aarde geslingerd en komt de vroegere uitbater van de mijnen daar in opspraak. Voordat iemand de gemoederen kan bedaren worden de wapens aan beide kanten van de Zee der Rust getrokken, en alles loopt verder op dezelfde oude manier.

Aardlingen tegen boosaardige ruimtecorporatie is de bescheiden achtergrond voor Shattered Horizon, een multiplayer shooter gezet in de ruimte, die zich afspeelt in gewichtloosheid en de volle 360 graden bewegingsvrijheid van de ruimte voor je wil opengooien.

Vaak staat er ergens ‘gezet in de ruimte’ en bedoelt men een ruimteschip, of een buitenaardse planeet. Shattered Horizon kan niet wachten met je de naakte ruimte in te gooien. Letterlijk: bij het respawnen vlieg je aan een gekke snelheid de map in. Naast dat killer verkooppunt blijkt Shattered Horizon een vrij dunne, zij het ietwat moeilijke multiplayer shooter.

Als vrij astronaut met jetpack zijn alle mogelijke oriëntaties in de driedimensionale ruimte voor je open. Vlieg naar boven, zweef een beetje naar links, draai om alle beschikbare assen zodat je eigenlijk naar rechts en naar beneden zweeft. Het klinkt als een gimmick, maar verandert alles. Het andere team kan van alle kanten komen: vanachter die losse maansteen – nee , vanachter díé - vanop de onderkant van een asteroïde, jouw beneden hun boven. Hij kan opdagen vanachter de zon, het aanzicht van de hele gasbol een blinde hoek. Shooter veteranen moeten hun ideeën over tactiek uit het raam gooien – het spaceraam. Het is een dappere, nieuwe wereld daarbuiten.

Je zicht op de actie gaat door het Metroid Prime-aandoend vizier van je ruimtepak uit de nabije toekomst (met raketten eraan, betekent dat). Twee teams, Aarde en Corporatie, blauw en geel, in skirmish of control point games. Allen volledig ontketent, gewapend met een ruimtegeweer.

Dat is meteen de oppervlakkigste en felst geciteerde klacht tegen Shattered Horizon: er is één geweer. Je zou kunnen zeggen dat het niet zozeer een kwestie van schaarste is als een van synergie. Dit space-geweer werkt als een machinegeweer op kort tot middenlange afstand, als een sluipschutterskarabijn op lange afstand, als een granaatwerper met drie soorten granaten daar ergens tussenin. Het is enorm veelzijdig, en brengt de effectieve teller van wapens in Shattered Horizon op meer dan één. Kijk naar andere shooters, met een tiental wapens die allemaal een variatie op de shotgun, de mitrailleur, het pistool zijn, en er is minstens evenveel variatie vervat in je gouden oude space rifle. “Je geweer is je leven,” echoot het spel Full Metal Jacket, “als je het loslaat ben je waarschijnlijk al dood.”

De maps zijn dan wel ontegensprekelijk een hoogtepunt. Je geweer begeleid je door de grote breuk in het midden van de vlakke asteroïde op de map Flipside, een map die uit twee tegengestelde oppervlakken bestaat. Ze zijn interessant, vol hoekjes en gaatjes om door te piepen. Hier kunnen we wel spreken van schaarste. Er zijn een schamele vier maps, allemaal omringd door duisternis natuurlijk, waardoor ze allemaal hetzelfde aanvoelen, zelfs terwijl je door de gedecompresseerde binnenkant van het ISS zoeft.