Skip to main content

Star Wolves 3: Civil War

Ruimtelijk inzicht.

‘Star watte?’ Als je bij het lezen van de titel van deze review dergelijke reactie maakte: weet dan dat je niet alleen bent. Ook bovengetekende had enkele weken geleden nog nooit van het spel gehoord. Sindsdien heeft hij Hitchhiker's Guide to the Galaxy een twintigtal keer uitgelezen, om vervolgens Cape Canaveral te infiltreren en zich te verstoppen in de recent gelanceerde GOES-P weersatelliet. Dit slechts als kleine kanttekening over wat een doorsnee redacteur van Eurogamer er zoal voor over heeft om uiteindelijk een rijkelijk gevulde review klaar te kunnen stomen. Here goes!

De naam Star Wolves 3: Civil War doet uitschijnen dat we met een reeks te maken hebben, en bizar genoeg is dat ook zo. De eerste Star Wolves (oorspronkelijk bedoeld als spirituele opvolger van de succesvolle Homeworldreeks) wist nog redelijke scores te behalen, maar deel twee was al een pakje minder kwalitatief. Alvorens aan Star Wolves 3 te beginnen kon ik dus enkel hopen dat de kwaliteitscurve niet verder zou worden doorgetrokken, maar een serieuze bocht naar boven zou nemen…

Laten we beginnen met het verhaal. We bevinden ons vermoedelijk in de verre toekomst, want tussen het heden en de periode waarin de game zich afspeelt is er heel wat gebeurd. De mens besloot om een heel rijk op te richten in de ruimte, maar werd langs verscheidene kanten belaagd: niet alleen door aliens, maar ook door multinationals die het leven van iedereen beheersten. Rebellen en legers werden gevormd, wat al snel resulteerde in datgene waar de homo sapiens het meest uit in lijkt te blinken: oorlogje voeren. De game vangt aan wanneer iedereen stilletjes aan uitgevochten is. De rust keert terug in het universum en talloze karkassen van ruimteschepen bevuilen de ruimte; een ware speeltuin voor piraten in alle soorten en formaten dus. Ons verhaal begint echter niet bij een woest uitziende veroveraar van de 200 miljard sterrenstelsels, maar bij een jongeman die een intergalactisch transportbedrijfje runt. Het geluk is helaas niet aan z’n zijde, want één van z’n transportschepen wordt leeggeroofd. De rechtmatige eigenaar van de cargo neemt niet bepaald genoegen met verontschuldigingen van de jonge zakenman. Hij wordt gedwongen z’n handeltje op te doeken om de schulden af te kunnen betalen, en wilt nadien kost wat kost te weten komen wie achter de kaping zit.

Toch zou ik Star Wolves 3 helemaal niet als een detectivegame outer space beschrijven, we hebben namelijk met een rasechte RTS met RPG-elementen te maken. De gameplay is op z’n minst even wennen. In het begin kan je een beknopte tutorial doorlopen, waarin je ruimtevaartschepen leert besturen, gevechten leert voeren en kennis maakt met de verschillende on-screen panelen. Het pilot panel biedt een overzicht van alle teammaten die in je huidige team zitten. Deze kan je rekruteren of voegen zich spontaan aan je zijde, bijvoorbeeld bij wijze van escorte. Handig om iedereen te selecteren, maar ook om bepaalde voertuigen te repareren indien dat nodig zou zijn. Als je de leider van het groepje bent kan je hen bevelen geven, zoals in gezamenlijke stealthmodus gaan en tot de aanval overgaan. Tevens kan je een nieuwe leider aanstellen als je even de druk niet meer aan zou kunnen.

Zelfs dan beschik je nog over een aantal speciale krachten die uniek zijn voor je personage en slechts een aantal keer te gebruiken zijn. In het begin moet je dan ook uit een viertal specialiteiten kiezen, waaronder schietdeskundige, piloot, enz. Je keuze is onveranderbaar en bepaald welke reeks perks je vrij kunt spelen door ervaring op te doen. En het standaard RPG-verhaaltje gaat nog verder, want deze perks houden een hele resem upgrades in voor je schepen, talenten en speciale eigenschappen. Veel merkbare invloed op de gameplay blijken ze echter niet te hebben. Rechtsonder is er een paneel van waaruit je alle acties kunt regelen (zoals aanvallen, volgen, etc.) en een overzicht hebt van de menu’s, maar de meeste acties kan je gewoon uitvoeren door in de spelwereld te klikken met de muis.

Dat brengt ons bij het paneel waar je een camerastandpunt kunt selecteren, hetgeen belangrijker is in de game dan je op het eerste zicht zou denken. Je kunt kiezen om vrij rond te bewegen met de camera, te focussen op een bepaald voorwerp, of langs achter een bestuurbaar schip te bekijken. Ondanks het vlotte in- en uitzoomen en de vele camerastandpunten, is het niet altijd even gemakkelijk om een overzicht van de gebeurtenissen en de ruimte die zich langs alle kanten uitstrekt te krijgen. Daar verschijnt de map ten tonele, die alle gebeurtenissen in het sterrenstelsel waarin je je op dat moment bevindt in realtime weergeeft. Ook alle reeds gepasseerde locaties kan je erop terugvinden. Qua uiterlijk ziet de map er niet bepaald aantrekkelijk uit, maar ik heb ze (naast voor het vinden van locaties) alvast vaak nodig gehad om op overzichtelijke wijze bevelen uit te delen, iets dat eigenlijk niet zou mogen.